Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 7 lutego 2019 r., sygn. I SA/Wr 401/18

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący : sędzia WSA Marta Semiczek, Sędziowie: sędzia WSA Dagmara Dominik - Ogińska (sprawozdawca), sędzia WSA Katarzyna Radom, Protokolant: starszy asystent sędziego Katarzyna Gierczak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 7 lutego 2019 r. sprawy ze skargi M. M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. z dnia [...] lutego 2018 r., nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2012 r. wraz z odsetkami za zwłokę uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

1. Postępowanie podatkowe przed organami podatkowymi.

1.1. Przedmiotem skargi M. M. (dalej: podatnik; Skarżący) jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. z dnia [...] kwietnia 2018r. nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. z dnia [...] marca 2017r. nr [...] określającą zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2012r. w wysokości 10.007 zł oraz odsetki za zwłokę od nieuregulowanych w terminie zaliczek na podatek dochodowy w łącznej kwocie 1.439 zł.

1.2. Z akt sprawy wynika, że podatnik w roku podatkowym 2012 nie złożył zeznania podatkowego.

1.3. Z powołanej na wstępie decyzji organu podatkowego pierwszej instancji wynika, że podatnik dokonywał w latach 2009-2013 sprzedaży towarów przez Internet. Wspomnianej działalności gospodarczej w ww. zakresie podatnik nie zgłosił. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie prowadził ksiąg podatkowych za okres od 1.01.2012r. do 31.12.2012r. i nie złożył zeznania podatkowego na właściwym formularzu - PIT-36.

Odwołano się do treści art. 9a ust. 1-2, 4, art. 10 ust. 1 pkt 3, art. 14 ust. 1 i 1c, art. 24a ust. 1, art. 24b ust. 1, art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012r., poz. 361 ze zm.; dalej: updof) oraz art. 23 § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017r., poz. 201 ze zm.; dalej: O.p.) i podniesiono, że przeprowadzone postępowanie podatkowe wykazało, że podatnik dokonywał w latach 2009-2013 sprzedaży towarów przez Internet na terenie Polski. Przedmiotem sprzedaży były głownie używane konsole do gier, należności za sprzedane towary wpływały na rachunek bankowy prowadzony przez A na rzecz podatnika. Sprzedaż towarów prowadzona była na portalu handlowym B przy użyciu tzw. nicków osób trzecich, towary dostarczane były do nabywców w formie przesyłek za pobraniem za pośrednictwem C, kwoty pobrane od odbiorców przesyłek były wypłacane/ doręczane podatnikowi w Urzędzie Pocztowym [...], kwoty za sprzedany towar przez Internet były przekazywane przez nabywców a należności za sprzedane towary na ww. rachunek podatnika. Wskazano, że była to działalność zarobkowa wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły, prowadzona we własnym imieniu i na własny rachunek o czym świadczyła duża częstotliwość dokonywanych transakcji (w każdym miesiącu 2012r.) oraz sposób realizacji poszczególnych umów sprzedaży. Ustalono, że podatnik przebywał w Polsce i tu też było jego centrum interesów osobistych i gospodarczych (dokonywał zakupów i płatności przy wykorzystaniu różnego rodzaju kart płatniczych, w tym wpłat własnych).