Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 lutego 2019 r., sygn. III SA/Wa 1159/18

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska, Sędziowie sędzia del. SO Agnieszka Baran (sprawozdawca), sędzia WSA Honorata Łopianowska, Protokolant referent Anna Barska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lutego 2019 r. sprawy ze skargi D. z siedzibą w W. reprezentowany przez S. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] lutego 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych oddala skargę.

Uzasadnienie

Wnioskiem z 8 października 2017 r., D. z siedzibą w W. (dalej: skarżący albo fundusz) wystąpił do Naczelnika [...]Urzędu Skarbowego w W. (dalej: organ I instancji, NUS) o stwierdzenie nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie 25 098 zł, od umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 8 grudnia 2014 r..

W uzasadnieniu wniosku wskazano, że fundusz w dniu 8 grudnia 2014 r. r. zawarł ze Spółdzielczą Kasą Oszczędnościowo-Kredytową P. w T. (dalej jako S. P.) umowę sprzedaży wierzytelności za cenę 2 509 766,82 zł. Fundusz złożył deklarację i uiścił podatek od czynności cywilnoprawnych w kwocie 25 098 zł.

Zdaniem skarżącego ww. czynność była przelewem wierzytelności, którego podstawą jest umowa o sekurytyzację determinowana przez podmiot ją zawierający, jakim jest N. i która nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. od podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. nr 101 poz. 649, dalej: "p.c.c."), oraz art. 2 pkt 31 i pkt 32, art. 3 ust. 1, art. 183 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 157 t.j. dalej: "ustawa o funduszach") oraz art. 92a ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2015 r. poz. 128) umowy przelewu wierzytelności zawierane przez fundusz, jako niestandaryzowany sekurytyzacyjny fundusz inwestycyjny zamknięty stanowią umowę o sekurytyzację a zatem przelew wierzytelności dokonywany jest nie na podstawie umowy sprzedaży czy zamiany, a innej czynności prawnej. Umowa o sekurytyzację nie została wymieniona w art. 1 ust. 1 pkt 1 p.c.c. i ma swoje źródło w ustawie o funduszach inwestycyjnych, która zawiera szczegółowe regulacje decydujące o jej konstrukcji i kształcie. W szczególności umowa ta jest identyfikowana przez podmiot ją zawierający, tj. fundusz sekurytyzacyjny, przesłanka podmiotowo konieczna - odmienna od przelewu wierzytelności opartego na umowie sprzedaży czy zamiany. W ocenie skarżącego przedmiotowa umowa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, gdyż nie stanowi żadnej z umów wskazanych w zamkniętym katalogu czynności zawartym w art. 1 ust. 1 pkt 1 p.c.c. W konsekwencji przelew wierzytelności nie jest oparty na umowie sprzedaży ani zamiany, a jest umową o sekurytyzację. Na potwierdzenie swojego stanowiska skarżący wskazał na treść wyroku WSA w Warszawie z dnia 2 lutego 2007 r. III SA/Wa 3887/06 oraz interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 września 2017 r. wydaną w jego sprawie.