Wyrok WSA w Opolu z dnia 5 lutego 2019 r., sygn. II SA/Op 8/19

Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Krupiński Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik - spr. Protokolant Starszy sekretarz sądowy Mariola Krzywda po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 lutego 2019 r. sprawy ze skargi Gminy Strzelce Opolskie na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Opolskiego z dnia 2 listopada 2018 r., nr IN.I.743.75.2018.MK w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę.

Uzasadnienie

W dniu 26 września 2018 r., działając na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1073, z późn. zm.) zwanej dalej u.p.z.p., art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994, z późn. zm.) zwanej dalej u.s.g., oraz w nawiązaniu do uchwały Rady Miejskiej w Strzelcach Opolskich z dnia 26 kwietnia 2017 r., nr XXXIII/257/2017, w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Strzelce Opolskie w rejonie ulicy Zakładowej, Rada Miejska w Strzelcach Opolskich podjęła uchwałę Nr LI/419/2018, w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Strzelce Opolskie w rejonie ulicy Zakładowej (Dz. Urz. Woj. Opolskiego poz. 2756).

Następnie, wyżej wskazana uchwała przekazana została do Wojewody Opolskiego, jako organu nadzoru, w celu oceny jej zgodności z przepisami prawa.

Po przeprowadzeniu czynności sprawdzających i uzyskaniu wyjaśnień Przewodniczącej Rady Miejskiej w Strzelcach Opolskich (przedstawionych w piśmie z dnia 25 października 2018 r.) Wojewoda Opolski wydał, na podstawie art. 91 ust. 1 i ust. 4 u.s.g. oraz art. 28 u.p.z.p., rozstrzygnięcie nadzorcze nr IN.I.743.75.2018.MK (Dz. Urz. Woj. Opolskiego poz. 3109), którym stwierdził nieważność w całości ww. uchwały. W uzasadnieniu organ wskazał na trzy naruszenia zaistniałe w granicach przedmiotowego aktu związane z istotnym naruszeniem zasad sporządzenia planu miejscowego. Po pierwsze stwierdził, że naruszony został art. 15 ust. 2 pkt 1 u.p.z.p. oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. Nr 164, poz. 1587) zwanego dalej rozporządzeniem, poprzez brak wydzielenia terenów linią rozgraniczającą tereny o różnych przeznaczeniu i różnych zasadach zagospodarowania w części tekstowej i części graficznej planu. W ocenie Wojewody Opolskiego, naruszenie to zaistniało w związku z tym, że dla terenów przeznaczonych pod obiekty produkcyjne, składy i magazyny oraz zabudowę usługową, które oznaczono symbolem PU1, PU3, PU4, PU5 oraz terenów ustalonych pod obiekty produkcyjne, składy i magazyny oznaczone symbolem P1 i P3, odpowiednio w § 22 ust. 2 pkt 1 i § 23 ust. 2 pkt 1 uchwały, wprowadzono dodatkowy sposób zagospodarowania poprzez wyznaczenie na tych terenach strefy koncentracji zieleni - jako obszaru wyłączonego z zabudowy, obowiązkowo zagospodarowanego zielenią wysoką, w tym zimozieloną. Organ wskazał, że powyższe tereny w części graficznej oznaczono szrafem w formie poziomych zielonych linii organ nadzoru wyjaśnił, że zgodnie z art. 15 ust. 2 pkt 3 u.p.z.p. plan miejscowy powinien określać zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego, przez które rozumieć należy ustanowienie pewnych reguł czy też norm postępowania. Mogą one być ujęte w formie nakazów lub zakazów, jednakże z uwagi na planistyczny charakter postanowień planu miejscowego winny dotyczyć wyłącznie zagospodarowania danego terenu w przyszłości. Zamieszczenie w uchwale wyznaczenia strefy koncentracji zieleni, czyli obszaru wyłączonego z zabudowy, obowiązkowo zagospodarowanego zielenią wysoką, wykracza poza określone przepisami u.p.z.p. zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego i wprowadza odrębny sposób zagospodarowania czyli zieleń wysoką, w tym zimnozieloną, ponadto wyłącza obszar z zabudowy. Powoduje to wewnętrzną sprzeczność, ponieważ uchwałodawca wyznacza tereny o przeznaczeniu podstawowym jednocześnie wyłączając część tych terenów, na których ma być realizowane odmienne zagospodarowanie, tj. strefę koncentracji zieleni - obszar wyłączony z zabudowy, obowiązkowo zagospodarowany zielenią wysoką, w tym zimozieloną, od funkcji podstawowej jakim są obiekty produkcyjne, składy i magazyny oraz zabudowę usługową (PU1, PU3, PU4, PU5), czy też obiekty produkcyjne, składy i magazyny (P1 i P3). W konsekwencji na ww. części terenów nie można realizować funkcji podstawowych, gdyż są one wyłączone z zabudowy i przeznaczone na zieleń wysoką. Jeśli jednak intencją uchwałodawcy było ustalenie dla danej strefy obszaru odmiennego przeznaczenia, bądź odmiennych zasad zagospodarowania, winien wydzielić go liniami rozgraniczającymi.