Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 19 lutego 2019 r., sygn. II SA/Ol 47/19

Prawo miejscowe

Dnia 19 lutego 2019 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Matuszak Sędziowie Sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędzia WSA Katarzyna Matczak Protokolant specjalista Anna Piontczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lutego 2019 roku sprawy ze skargi Województwa na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie określenia zasad obywatelskiej inicjatywy uchwałodawczej do Sejmiku Województwa oddala skargę.

Uzasadnienie

Sejmik Województwa Warmińsko-Mazurskiego w dniu 11 października 2018r. podjął uchwałę nr XLI/867/18 w sprawie określenia zasad obywatelskiej inicjatywy uchwałodawczej do Sejmiku Województwa Warmińsko - Mazurskiego.

Rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 15 listopada 2018r. Wojewoda Warmińsko- Mazurski, działając na podstawie art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998r. o samorządzie województwa (Dz.U. z 2018r. poz. 913 ze zm., dalej jako: u.s.w.) stwierdził nieważność załącznika do wskazanej wyżej uchwały w części dotyczącej § 4 ust. 3, § 5 ust. 1, § 5 ust. 2 pkt 3-4, § 5 ust. 6 w zakresie zwrotu "i informuje o tym fakcie Pełnomocnika Komitetu", § 5 ust. 7 w zakresie zwrotu "Pełnomocnika Komitetu", § 7 ust. 1, § 7 ust. 6, § 8 ust. 1 w zakresie zwrotu "Pełnomocnik lub jego zastępca", § 9 ust. 1 w zakresie zwrotu "Pełnomocnik Komitetu lub jego zastępca", § 10 oraz § 11. W uzasadnieniu podano, że przedmiotowa uchwała we wskazanej części w sposób rażący narusza obowiązujący porządek prawny, gdyż zawiera postanowienia, mogące ograniczać mieszkańców województwa w korzystaniu z uprawnień do wystąpienia z obywatelską inicjatywą uchwałodawczą. W ocenie Wojewody delegacja zawarta w art. 89a ust. 4 u.s.w. nie obejmuje upoważnienia rady gminy do określania sposobu reprezentacji komitetów inicjatyw uchwałodawczych. Takie uprawnienie nie mieści się, ani w zasadach wnoszenia inicjatyw obywatelskich, ani też w zasadach tworzenia komitetów inicjatyw uchwałodawczych. Wskazano, że sejmik został upoważniony jedynie do określenia przepisów, które umożliwiłyby realizację inicjatywy uchwałodawczej od strony technicznej, czyli wskazywałyby do kogo z inicjatywą się występuje, czy i w jaki sposób jest ona weryfikowana. Natomiast w przypadku delegacji do określenia zasad tworzenia komitetów inicjatyw uchwałodawczych, sejmik jest uprawniony do uchwalenia przepisów, które odnoszą się do warunków związanych wyłącznie z powstaniem komitetu, a nie dotyczą sfery jego późniejszego działania. W ocenie organu nadzoru w przedmiotowej uchwale nie powinno się wskazywać pełnomocnika lub jego zastępcy jako osoby reprezentującej komitet. Ponadto uznano za wadliwe uregulowanie kwestii dotyczącej rozwiązania komitetu. Organ nadzoru podniósł także, iż ograniczenie dotyczące terminu zebrania podpisów pod projektem uchwały wpływa na możliwości korzystania z obywatelskiej inicjatywy uchwałodawczej, jak również wykracza poza kompetencję sejmiku. Powołując się na treść art. 89a ust. 3 u.s.w. podniesiono, że ramy czasowe dotyczące procedowania w sprawie inicjatywy uchwałodawczej wyznacza wyłącznie termin określony w ustawie. Wskazano również, iż regulacja art. 89a u.s.w. nie daje sejmikowi podstaw do określania nieskuteczności wycofania poparcia udzielonego obywatelskiemu projektowi uchwały. Sejmik nie może też określić w uchwale, podjętej na podstawie art. 89a ust. 5 u.s.w., sposobu finansowania realizacji obywatelskiej inicjatywy uchwałodawczej. Powołano się także na zasadę przyzwoitej legislacji, znajdującej oparcie w art. 2 Konstytucji RP wskazując na nakaz tworzenia przepisów klarownych i zrozumiałych dla ich adresatów, którzy od racjonalnego ustawodawcy oczekiwać mogą stanowienia norm prawnych niebudzących wątpliwości, co do treści nakładanych obowiązków i przyznawanych praw.