Wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 stycznia 2019 r., sygn. I SA/Wa 800/18

Nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Wesołowska (spr.) Sędziowie: WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska WSA Elżbieta Lenart Protokolant specjalista Ewelina Dębna po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 stycznia 2019 r. sprawy ze skargi W. B., P. C. i A. C. na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] lutego 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Wojewody [...] z dnia [...] września 2016 r. nr [...] 2. zasądza od Ministra Inwestycji i Rozwoju na rzecz skarżących W. B., P. C. i A. C. solidarnie kwotę 680 (sześćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Naczelnik Dzielnicy [...] po rozpatrzeniu wniosku Z. B. decyzją z [...] kwietnia 1977 roku ustalił odszkodowanie na rzecz Z. B., W. B. i A. B. za grunt nieruchomości [...] położonej przy ul. [...], ozn. jako [...]

Wnioskiem z 18 marca 2016 roku W. B., P. C. i A. A. C. (Skarżący) wystąpili o stwierdzenie nieważności decyzji z [...] kwietnia 1977 roku.

Wojewoda [...] (Wojewoda) decyzją z [...] września 2016 roku odmówił stwierdzenia nieważności decyzji z [...] kwietnia 1977 roku. W uzasadnieniu wyjaśnił, że wydane rozstrzygnięcie było prawidłowe, a ewentualne uchybienia nie są na tyle istotne, aby mogły być przesłanką dla stwierdzenia nieważności decyzji.

Po rozpoznaniu odwołania Skarżących, Minister Inwestycji i Rozwoju (Minister) decyzją z [...] lutego 2018 roku utrzymał w mocy decyzję Wojewody.

W uzasadnieniu wyjaśnił, że podstawą materialnoprawną decyzji z [...] kwietnia 1977 roku o ustaleniu odszkodowania za nieruchomość były przepisy ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (Dz. U. z 1974 r. Nr 10, poz. 64, dalej "ustawa z 12 kwietnia 1958 roku").

Po przywołaniu brzmienia art. 53 ust. 1 i ust. 2 ustawy z 12 kwietnia 1958 roku organ wyjaśnił, że sformułowanie zgodnie z którym przepisy ustawy dotyczące odszkodowania za wywłaszczone nieruchomości stosuje się odpowiednio do domów jednorodzinnych i jednej działki budowlanej pod budowę domu jednorodzinnego, które przejdą po wejściu w życie niniejszej ustawy na własność Państwa na podstawie dekretu, jest trafne tylko w odniesieniu do domów jednorodzinnych, a nie do działek budowlanych. Działki budowlane bowiem, jak i pozostałe grunty na obszarze [...], przeszły na własność Państwa, na podstawie dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na terenie na terenie m.st. Warszawy i dlatego może tu wchodzić w grę, tak samo jak w art. 53 ust. 1, jedynie pozbawienie użytkowania takich działek po wejściu w życie ustawy wywłaszczeniowej. Przepis art. 53 ust. 2 przy literalnej jego interpretacji byłby w stosunku do działek budowlanych niewykonalny. Rozporządzenie przewidziane w art. 53 ust. 3 ustawy może rozciągnąć stosowanie postanowień art. 53 ust. 2 ustawy wywłaszczeniowej w zakresie odszkodowań również i na domy jednorodzinne oraz na działkę budowlaną przeznaczoną pod budowę domu jednorodzinnego, których poprzedni właściciele lub ich następcy prawni zostali pozbawieni użytkowania przed dniem wejścia w życie ustawy wywłaszczeniowej, tj. przed dniem 5 kwietnia 1958 roku.