Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 31 stycznia 2019 r., sygn. II SA/Rz 1254/18

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Piotr Godlewski Sędziowie WSA Magdalena Józefczyk WSA Elżbieta Mazur - Selwa /spr./ Protokolant specjalista Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 stycznia 2019 r. sprawy ze skargi A. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] maja 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości z tytułu świadczeń wypłaconych z funduszu alimentacyjnego I. oddala skargę; II. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na rzecz adwokata K. D. wynagrodzenie w kwocie 295 zł 20/100 /słownie: dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy/ tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, w tym: tytułem wynagrodzenia kwotę 240 zł /słownie: dwieście czterdzieści złotych/ i tytułem 23 % podatku VAT kwotę 55 zł 20/100 /słownie: pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy/.

Uzasadnienie

Przedmiotem kontroli jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej: "Kolegium", "organ odwoławczy" lub "organ II instancji") z dnia [...] maja 2018 r., nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Wójta Gminy (dalej: "organ I instancji") z dnia [...] kwietnia 2018 r. w sprawie odmowy umorzenia zaległości z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego wraz z odsetkami powstałymi w okresie od października 2011 r. do września 2014 r. w kwocie 17 232,85 zł.

Jak wynika z akt sprawy organ I instancji odmówił skarżącemu przyznania wnioskowanej ulgi. Odwołanie od powyższej decyzji złożył A.C..

Rozpoznając odwołanie organ II instancji utrzymał decyzję organu I instancji w mocy.

SKO stwierdziło, że organ I instancji prawidłowo uznał, iż sytuacja rodzinna i materialna dłużnika alimentacyjnego nie daje podstaw do zastosowania instytucji umorzenia należności alimentacyjnych. Umorzenie możliwe jest w przypadku gdy sytuacja dochodowa obowiązanego i jego rodziny nie pozwala na wywiązywanie się z ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego. Stan taki powinien być efektem czynników obiektywnych, na które zobowiązany nie ma wpływu. W Wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego siedziba w Gliwicach z dnia 25 września 2017 r. sygn.. IV SA/GI 1052/16 czytamy "Podstawę materialnoprawną zaskarżonej decyzji stanowi przepis art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz.U. z 2016 r. poz. 169 ze zm., dalej: ustawa), w myśl którego organ właściwy wierzyciela może na wniosek dłużnika alimentacyjnego umorzyć jego należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego łącznie z odsetkami w całości lub w części, odroczyć termin płatności albo rozłożyć na raty, uwzględniając sytuację dochodową i rodzinną. Z treści tego unormowania wynika w sposób nie budzący wątpliwości uznaniowy charakter decyzji wydawanych na jego podstawie. Tym samym wybór sposobu załatwienia wniosku strony o umorzenie odsetek z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego czy rozłożenie na raty należności z tego tytułu zależy wyłącznie od woli organu właściwego wierzyciela nawet wtedy, gdy w sprawie zachodzą przesłanki uzasadniające jego uwzględnienie, z tym oczywiście zastrzeżeniem, iż nie może to oznaczać dowolności podjętego rozstrzygnięcia.