Wyrok WSA w Krakowie z dnia 29 stycznia 2019 r., sygn. II SA/Kr 1430/18

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Nawara-Dubiel Sędziowie: Sędzia NSA Anna Szkodzińska Sędzia NSA Joanna Tuszyńska (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 29 stycznia 2019 r. sprawy ze skargi K. P. na postanowienie Nr [...] [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...] sierpnia 2018 r., znak:[...] w przedmiocie zarzutu zastosowania zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego skargę oddala

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 19 marca 2018 r., wydanym na podstawie art.34 § 4 w związku z art.33 § 1 pkt 8 oraz art. 20 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (dalej: u.p.e.a. - t.j.: Dz.U. z 2017 r., poz.1201) Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w N. dla Powiatu N. nie uwzględnił zgłoszonego przez zobowiązaną K. P. zarzutu zastosowania zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego.

W uzasadnieniu postanowienia wskazał, że na podstawie tytułu wykonawczego Nr [...] z dnia 21 lipca 2005 r. wszczęto przeciwko zobowiązanemu K. P. postępowanie egzekucyjne w sprawie wykonania obowiązku orzeczonego decyzją PINB z dnia 10 stycznia 2005 r., a polegającego na dokonaniu rozbiórki wiaty, samowolnie zrealizowanej na działce nr [...] w S. Ostatecznym postanowieniem z dnia 17 lipca 2013 r. na zobowiązanego została nałożona grzywna w celu przymuszenia. Następnie, z uwagi na śmierć zobowiązanego, postępowanie egzekucyjne zostało zawieszone. Podjęte zostało z udziałem spadkobierczyni K. P. - K. P.. Organ egzekucyjny poinformował K. P. o prowadzonym postępowaniu i doręczył jej tytuł wykonawczy z dnia 30 listopada 2017 r. Nr [...]. Zobowiązana nie skorzystała z prawa wniesienia zarzutów na prowadzoną egzekucję. Postanowieniem z dnia 21 lutego 2018 r. organ zastosował kolejny środek egzekucyjny - wykonanie zastępcze. Pismem z dnia 5 marca 2018 r., powołując się na przepis art.33 § 1 pkt 8 u.o.p.e.a. zobowiązana wniosła zarzut zastosowania zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego. Podała, że nie podjęto nawet próby zastosowania innych form egzekucji, a organ nie wziął pod uwagę sytuacji finansowej, materialnej i osobistej zobowiązanej oraz uniemożliwił poczynienie odpowiednich przygotowań do ewentualnego wykonania obowiązku.