Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 30 stycznia 2019 r., sygn. I SA/Gd 1080/18

Podatkowe postępowanie

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Tomaszewska, Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Rischka (spr.), Sędzia WSA Irena Wesołowska, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 30 stycznia 2019 r. sprawy ze skargi J. Ż. na postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 września 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania interpretacji indywidualnej oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 24 września 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej jako "Dyrektor KIS"), działając na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 5b i § 5c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) - dalej jako "O.p.", po rozpatrzeniu wniosku J. Ż. - dalej jako "Skarżący" o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, odmówił wydania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Rozstrzygnięcie zapadło na tle następującego stanu faktycznego sprawy:

We wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych Skarżący wyjaśnił, że jest polskim rezydentem podatkowym prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą o głównym przedmiocie działalności: przetwarzanie i konserwowanie warzyw i owoców (PKD 10.39.Z). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wyodrębnione zostały 3 znaki towarowe, które nie korzystają z prawa ochronnego. W ramach prowadzonej działalności Skarżący posiada również nieruchomości, które podobnie jak znaki towarowe stanowią współwłasność Skarżącego oraz jego żony na zasadach wspólności majątkowej. Aktualnie Skarżący rozważa reorganizację swojego biznesu poprzez przeniesienie majątku ściśle wykorzystywanego dotychczas w działalności gospodarczej do spółki z o.o., przy czym nie wyklucza wdrożenia w prowadzony biznes więcej niż jednej spółki z o.o. Z uwagi na wiek Skarżącego planuje on stopniowe wycofanie się z biznesu i przekazywanie go najbliższej rodzinie (dzieciom). W celu pozostawienia majątku w swoim majątku prywatnym Skarżący zamierza jedynie udostępnić ten majątek spółce z o.o. (spółkom z o.o.) w zakresie niezbędnym do prowadzonej działalności przez te spółki. W związku z planowanym umożliwieniem spółce z o.o. bądź spółkom z o.o. korzystania z nieruchomości oraz znaków towarowych Skarżący rozważa zawarcie umowy dzierżawy majątku do spółki z o.o./spółek z o.o. Zdaniem Skarżącego czynsz dzierżawy ustalony przez strony tej umowy pozwoliłby na osiąganie dochodów przez Skarżącego oraz jego żonę jako osoby fizyczne. Takie rozwiązanie ma ogromne znaczenie dla Skarżącego, który planuje wycofać się z prowadzonej obecnie jednoosobowej działalności gospodarczej.