Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 15 stycznia 2019 r., sygn. III SA/Gd 933/18

Środki unijne

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Przasnyski (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Sławomir Kozik, Sędzia WSA Ewa Wojtynowska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Dorota Pellowska, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 15 stycznia 2019 r. sprawy ze skargi B. G. na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa [...] z dnia 24 września 2018 r., nr [...] w przedmiocie przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego za 2015 rok 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w [...] z dnia 25 sierpnia 2017 r. Nr [...] 2. zasądza od Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa na rzecz skarżącego kwotę 697 (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco:

W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy w związku z decyzją organu odwoławczego z dnia 7 marca 2017 r., Kierownik Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa ( w skrócie ARiMR) decyzją z dnia 25 sierpnia 2017 r. przyznał B. G. jednolitą płatność obszarową w wysokości 144. 012,20 zł, do powierzchni 321,75 ha; płatność za zazielenienie w wysokości 96.593,24 zł, do powierzchni 321,75 ha; płatność redystrybucyjną w wysokości 4.531,12 zł, do powierzchni 27 ha; płatność do powierzchni upraw roślin wysokobiałkowych w wysokości 6.222,11 zł, do powierzchni 15,19 ha oraz umorzył postępowanie w sprawie zwrotu dyscypliny finansowej.

W uzasadnieniu organ I instancji przedstawił przebieg postępowania oraz wskazał przepisy prawodawstwa krajowego i unijnego mające zastosowanie w sprawie. Organ podniósł, że w sprawie miał miejsce konflikt kontroli krzyżowej, a ze zgromadzonego materiału dowodowego, w tym wyjaśnień udzielonych przez drugiego uczestnika sporu wynika, że B. G. nie był w posiadaniu gruntów rolnych, położonych na działce nr [...] oraz że to nie on utrzymywał te grunty zgodnie z normami przez cały rok kalendarzowy, którego dotyczył wniosek o przyznanie płatności. Organ I instancji uznał zatem, iż działka nr [...] nie była w posiadaniu strony w dniu 31 maja 2015 r. B. G. wykazał jednak, że zaistniała nieprawidłowość nie wynikała z jego winy, co skutkowało odstąpieniem od zastosowania kar administracyjnych.