Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 24 stycznia 2019 r., sygn. II SA/Bk 548/18

Pomoc publiczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marek Leszczyński, Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska (spr.), asesor sądowy WSA Elżbieta Lemańska, Protokolant sekretarz sądowy Katarzyna Derewońko, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 10 stycznia 2019 r. sprawy ze skargi I. M. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] lipca 2018 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia prawa do świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę

Uzasadnienie

Skarga została wywiedziona na podstawie następujących okoliczności.

Kierownik Sekcji Świadczeń Rodzinnych Działu Świadczeń Rodzinnych Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w B., działający z upoważnienia Prezydenta Miasta B. decyzją z dnia [...] maja 2018 r. nr [...], po rozpatrzeniu wniosku I. D. o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu niepodejmowania lub rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną - F. D., w pkt 1 przyznał świadczenie w kwocie 1.477,00 zł miesięcznie na okres od [...] stycznia 2018 r. do [...] czerwca 2019 r., w pkt 2 odmówił przyznania prawa do tego świadczenia na okres od [...] września 2016 r. do [...] stycznia 2018 r. W uzasadnieniu organ podał, że od dnia [...] września 2016 r. do dnia [...] stycznia 2018 r. wnioskodawczyni nie spełniała przesłanki dotyczącej niepodejmowania lub rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną.

Od decyzji powyższej I. D. złożyła odwołanie zaskarżając pkt 2 decyzji dotyczący odmowy ustalenia prawa do świadczenia pielęgnacyjnego od [...] września 2016 r. do [...] stycznia 2018 r. Odwołująca wyjaśniła, że od [...] marca 2015 r. pracowała tylko na ½ etatu w związku ze sprawowaniem opieki nad dzieckiem z powodu stanu jego zdrowia. Od [...] maja do [...] lipca 2016 r. przebywała na skróconym urlopie macierzyńskim po urodzeniu martwego dziecka a od [...] lipca do [...] sierpnia 2016 r. przebywała na zwolnieniu lekarskim. Nie składała wypowiedzenia, bowiem umowa o pracę miała wygasnąć z dniem [...] sierpnia 2016 r. i nie zamierzała przedłużać tej umowy. Odwołująca nie zgodziła się z tym, że niepodejmowanie zatrudnienia w okresie od [...] września 2016 r. do [...] stycznia 2018 r. wynikało bezpośrednio z jej niezdolności do pracy, ponieważ w tym czasie sprawowała ona osobistą opiekę nad niepełnosprawnym dzieckiem w domu oraz zapewniała mu rehabilitację i terapię. Decyzją lekarza orzecznika została uznana za osobę niezdolną do pracy zawodowej, a nie niezdolną do opieki nad dzieckiem w domu.