Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 28 grudnia 2018 r., sygn. II SAB/Po 117/18

Administracyjne postępowanie

Dnia 28 grudnia 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wiesława Batorowicz Sędziowie Sędzia WSA Elwira Brychcy Asesor WSA Jan Szuma (spr.) po rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 28 grudnia 2018 roku sprawy ze skargi B. D. na przewlekłość Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie legalności przebudowy oddala skargę

Uzasadnienie

Pismem z dnia 17 września 2018 r. B. D. wniosła skargę na bezczynność Inspektor Nadzoru Budowlanego (zwanego dalej "Inspektorem Powiatowym") w zakresie sprawy [...] zarzucając organowi przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego w okresie następującym po wydaniu prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 12 kwietnia 2018 r., IV SA/Po 71/18.

Skarga została wniesiona w następujących okolicznościach.

Decyzją z dnia [...] 2014 r., [...] Inspektor Powiatowy nakazał J. S., J. S. i M. S. rozbiórkę samowolnie przebudowanego budynku gospodarczego znajdującego się w [...] przy ul. [...] na działce [...]

Decyzją z dnia [...] czerwca 2014 r., [...] Wielkopolski Inspektor Nadzoru Budowlanego (zwany dalej "Inspektorem Wojewódzkim"), poza korektą wskazanej podstawy prawnej (w tym zakresie orzeczono reformatoryjnie), utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] 2014 r.

Wyrokiem z dnia 17 grudnia 2014 r., IV SA/Po 864/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę J. S., J. S. oraz M. S.. Rozstrzygnięcie Sądu pierwszej instancji zostało jednak uchylone wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 listopada 2017 r., II OSK 444/16, a sprawę przekazano do ponownego rozpoznania (okoliczności znane Sądowi z urzędu).

Następnie wyrokiem z dnia 12 kwietnia 2018 r., IV SA/Po 71/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił obie wyżej wymienione decyzje. W motywach orzeczenia powołał się na ocenę prawną Naczelnego Sądu Administracyjnego zawartą w wyroku II OSK 444/16. Podkreślił, że Sąd drugiej instancji polecił dokonanie analizy, czy skuteczne było oświadczenie o dysponowaniu nieruchomością na cele budowlane złożone przez H. S. oraz, czy kwestia tego oświadczenia była powodem stwierdzenia nieważności postanowienia Inspektora Powiatowego z dnia [...] 2009 r. w sprawie ustalenia opłaty legalizacyjnej oraz decyzji z dnia [...] 2009 r. o zatwierdzeniu projektu budowlanego przebudowy budynku gospodarczego. Wojewódzki Sąd Administracyjny realizując wymienione wyżej wskazania ustalił, że kwestia oświadczenia o dysponowaniu nieruchomością na cele budowlane nie była przyczyną stwierdzenia nieważności postanowienia z dnia [...] 2009 r. ani decyzji z dnia [...] 2009 r. Sąd pierwszej instancji (IV SA/Po 71/18) uwypuklił dalej, że z punktu widzenia przepisów określających przesłanki legalizacji art. 48 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (obecnie tekst jednolity tego aktu prawnego opublikowano w Dz. U. z 2018 r., poz. 1202 ze zm., dalej "P.b.") istotne było ustalenie, czy skutecznym było złożone w trakcie postępowania przez H. S. oraz J. S. oświadczenie o dysponowaniu nieruchomością na cele budowlane. Zwrócono przy tym uwagę, że następcami prawnymi po inwestorze H. S. są J. S., J. S. oraz M. S.. Zarazem jednak wcześniej J. S. i H. S. nabyli udział w nieruchomości od E. D., spadkobierczyni po S. D. (akt notarialny z dnia [...] 2006 r., Rep. A [...]). Z kolei S. D. nabył udział w nieruchomości na podstawie aktu notarialnego z dnia [...] 1951 r., Rep. [...]. Z aktu tego wynika, że S. D. nabył udział wynoszący [...] w prawie własności, przy czym przysługiwało mu prawo do użytkowania chlewu od strony [...] wraz z wyłącznym użytkowaniem ziemi pomiędzy tym chlewem a ulicą [...].