Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 6 grudnia 2018 r., sygn. I SA/Po 466/18
Egzekucyjne postępowanie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Świerczak Sędziowie Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz Sędzia WSA Karol Pawlicki (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 06 grudnia 2018 r. sprawy ze skargi [...] na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie uznania zarzutów za bezzasadne oddala skargę
Uzasadnienie
Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w P. postanowieniem z dnia 22 stycznia 2018 r., na podstawie art. 34 § 4 w zw. z art. 33 § 1 pkt 8 i 10 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1201 ze zm. - dalej: "u.p.e.a."), uznał za bezzasadne zgłoszone przez [...] zarzuty w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej.
W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w [...], działając jako organ egzekucyjny, prowadzi postępowanie egzekucyjne wobec małżonków [...], na podstawie tytułów wykonawczych o nr [...], [...], od [...] do [...], [...], obejmujących zaległości z tytułu podatku od nieruchomości za 2016 r., I i II kwartał 2017 r. oraz z tytułu przekształcenia użytkowania wieczystego za lata 2014-2015, wystawionych przez Burmistrza Miasta i Gminy [...].
W celu wyegzekwowania zaległości objętych powyższymi tytułami wykonawczymi, organ egzekucyjny zawiadomieniem z dnia [...] października 2017 r. dokonał zajęcia rachunku bankowego w Banku [...] S.A. Zawiadomienie o zajęciu doręczono dłużnikowi zajętej wierzytelności w dniu [...] listopada 2017 r. zaś zobowiązanemu (wraz z odpisami ww. tytułów wykonawczych) - w dniu [...] listopada 2017 r. Bank [...] S.A. pismem z [...] listopada 2017 r. poinformował organ egzekucyjny o przeszkodzie w realizacji zajęcia, spowodowanej zbiegiem egzekucji administracyjnych i sądowych.
Pismem z dnia [...] listopada 2017 r. [...] wniósł zarzuty w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej określone w art. 33 § 1 pkt 8 i 10 u.p.e.a., tj. zarzut zastosowania zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego oraz zarzut niespełnienia w tytule wykonawczym wymogów określonych w art. 27 § 1 pkt 10 u.p.e.a. Odnosząc się do pierwszego z podniesionych zarzutów wskazał, że zastosowany środek egzekucyjny w postaci zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego w Banku [...] S.A. jest zbyt uciążliwy, ponieważ niemożność dysponowania rachunkiem bankowym pozbawia zobowiązanych środków finansowych niezbędnych dla bieżącego utrzymania. Nawiązując natomiast do zarzutu niespełnienia w tytułach wykonawczych wymogów określonych w art. 27 § 1 pkt 10 u.p.e.a. podał, że przedmiotowe tytuły wykonawcze nie mogą stanowić podstawy prowadzenia postępowania egzekucyjnego, ponieważ nie spełniają ustawowych wymogów formalnych, z uwagi na brak w części I formularzy podpisu osoby upoważnionej do działania w imieniu organu egzekucyjnego, a jedynie parafę. Podnosząc zasadność zgłoszonych zarzutów zobowiązany wniósł o umorzenie postępowania egzekucyjnego w trybie art. 34 § 4 u.p.e.a. oraz z uwagi na brak wystarczających środków finansowych również o umorzenie postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 59 § 2 u.p.e.a.