Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 20 grudnia 2018 r., sygn. I SA/Po 678/18

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Wolna-Kubicka Sędziowie Sędzia WSA Barbara Rennert (spr.) Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz Protokolant st. sekretarz sądowy Marta Ziewińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 grudnia 2018 r. sprawy ze skargi [..] na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2011 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] lipca 2018 r. T. A. wniósł skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] maja 2018 r. nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w P. z [...] grudnia 2016 r. nr [...], określającą zobowiązanie w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2011 r.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło na tle stanu faktycznego sprawy, w której organ pierwszej instancji ustalił, że skarżący w kontrolowanym okresie prowadził działalność gospodarczą w zakresie handlu używanymi pojazdami samochodowymi, zarejestrowaną pod nazwą A. [...] S. T. [...].

W trakcie postępowania kontrolnego organ kontroli skarbowej, dokonując analizy przedstawionych przez podatnika dokumentów nabycia i sprzedaży samochodów oraz innych wydatków związanych z utrzymaniem jego firmy, stwierdził w rejestrach zakupów i sprzedaży VAT za poszczególne miesiące 2011 r. szereg nieprawidłowości polegających m.in. na nieujmowaniu uzyskanych ze sprzedaży kwot w rejestrach sprzedaży VAT lub ujmowaniu w nich kwot niższych niż wynikały z wystawionych faktur sprzedaży, zaniżaniu wartości sprzedaży przez odejmowanie od kwot sprzedaży netto podatku akcyzowego związanego z zakupionymi samochodami, wcześniej ujętego w kolumnie zakupy towarów handlowych, przyjmowaniu błędnego kursu EURO do przeliczenia waluty obcej na złote przy zakupach towarów handlowych oraz odliczaniu od podatku należnego podatku naliczonego, mimo braku faktur potwierdzających zakup. Celem sprawdzenia rzetelności wystawionych przez skarżącego faktur sprzedaży VAT, organ kontroli skarbowej przesłuchał 104 nabywców samochodów. Ponadto przesłuchał K. P., która była pracownikiem skarżącego zajmującym się prowadzeniem biura jego komisu. Jej zeznania potwierdziły mechanizm zaniżania wartości samochodów na fakturach sprzedaży już w 2009 r. Świadek m.in. zeznała, że często cena jaką płacił klient była znacząco wyższa od wartości wynikającej z wystawionej faktury. Była świadkiem przyjmowania przez skarżącego pieniędzy od kupujących. Potwierdziła również, że mechanizm zaniżania wartości na fakturach sprzedaży był stosowany w 2011 r. Wartości sprzedawanych przez skarżącego pojazdów stanowiły średnie ceny rynkowe. Wartość przeliczanej gotówki była wyższa o ok. 70-80% w porównaniu do wartości wynikającej z faktury, przy czym bywały przypadki, że różnica była jeszcze większa. Na inwenturach występowały samochody, których fizycznie nie było na placu. Świadek opisała także mechanizm polegający na tym, że skarżący wystawiał fakturę VAT na R. C., W. C., D. A., M. A., J. T., Z. B., M. G., J. T., M. N., lecz faktycznie samochód nie zmieniał właściciela. Wartość sprzedaży na takich fakturach była znacznie niższa od średnich krajowych. Po krótkim czasie samochody te były "wstawiane" przez te osoby do komisu skarżącego. Następnie dokonywano sprzedaży z komisu, już według cen rynkowych, ale przychodem dla skarżącego była jedynie prowizja komisowa. Osoby pośredniczące w sprzedaży nie otrzymywały żadnych pieniędzy z tytułu sprzedaży tych samochodów. Całą wartość z tytułu sprzedaży inkasował skarżący.