Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 6 grudnia 2018 r., sygn. II SA/Ol 742/18

Prawo miejscowe

Dnia 6 grudnia 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Ewa Osipuk Sędziowie Sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędzia WSA Piotr Chybicki Protokolant specjalista Anna Piontczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 grudnia 2018 roku sprawy ze skargi Spółki A. na uchwałę Rady Miasta z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie ustalenia maksymalnej liczby zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych oraz zasad usytuowania miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych na terenie Miasta 1) stwierdza nieważność § 2 pkt 1 lit. e) zaskarżonej uchwały; 2) w pozostałym zakresie oddala skargę; 3) zasądza od Prezydenta Miasta na rzecz skarżącej kwotę 797 zł (słownie: siedemset dziewięćdziesiąt siedem złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Rada Miasta Olsztyna podjęła w dniu 26 lipca 2018r. uchwałę nr LI/976/18 w sprawie ustalenia maksymalnej liczby zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych oraz zasad usytuowania miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych na terenie Miasta Olsztyna. W jej podstawie prawnej powołano się na art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2018r. poz. 994 ze zm. dalej jako: u.s.g.) oraz art. 12 ust. 1, 3 i 4 ustawy z dnia 26 października 1982r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. z 2016r., poz. 487 - tekst jednolity obowiązujący w dacie podjęcia zaskarżonej uchwały - dalej jako: u.o.w.t.).

Na powyższą uchwałę skargę wniosła Spółka z o.o. "[...]" w B. (dalej jako: skarżąca Spółka) zarzucając naruszenie:

- art. 2, 7 Konstytucji w zw. z § 131 ust. 1 w zw. z § 143 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002r. w sprawie zasad techniki prawodawczej polegające na niesporządzeniu pisemnego uzasadnienia uchwały przez Radę, podczas gdy pisemne uzasadnienie jest niezbędne dla kontroli jej legalności przez Sąd oraz celem wskazania podstaw faktycznych dla zastosowania ograniczenia dostępności do alkoholu;