Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 17 grudnia 2018 r., sygn. III SA/Gl 925/18

Podatek od towarów i usług

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Kandut (spr.), Sędzia NSA Krzysztof Wujek, Sędzia WSA Adam Nita, Protokolant Starszy referent Izabela Maj- Dziubańska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 grudnia 2018 r. sprawy ze skargi A sp. z o.o. w R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] r. nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w K., na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm. - dalej zwana: O.p.) utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. z [...] r. nr [...] określającą "A" sp. z o.o. w R. (dalej zwana: podatnik, spółka, strona, skarżąca) zobowiązanie w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od sierpnia 2010 r. do kwietnia 2011 r. w kwocie ogółem [...] zł.

Decyzje zapadły w następującym stanie faktycznym sprawy:

W wyniku przeprowadzonego wobec podatnika postępowania kontrolnego w zakresie zbadania rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za okres od sierpnia 2010 r. do maja 2011 r. organ I instancji ustalił i stwierdził, że spółka będąca podatnikiem podatku VAT wykonywała czynności podlegające opodatkowaniu, które głównie polegały na skupie i sprzedaży złomu metali. Zdaniem organu, spółka w badanym okresie niezasadnie obniżyła podatek należny o podatek naliczony w kwocie ogółem [...] zł wynikający z faktur wystawionych przez: "B" sp. z o.o., "C", "D", "E", "F", "G", "H", "I", "J", "K", "L", "M", "N", "O", "P", "R" sp. z o.o., "S". Powodem nieuprawnionego obniżenia podatku należnego było zaistnienie przesłanek określonych w art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm. - dalej zwana: ustawa o PTU). Według ustaleń organu, faktury wystawione na rzecz skarżącej przez w/w kontrahentów z tytułu sprzedaży złomu nie odzwierciedlały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Mianowicie w/w kontrahenci nie wykonywali faktycznie działalności gospodarczej, a jedynie trudnili się wystawianiem tzw. "pustych faktur", tj. faktur nie dokumentujących rzeczywistych transakcji gospodarczych. Złom dostarczały natomiast podmioty niezidentyfikowane, inne niż ujawnione na zakwestionowanych fakturach.