Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 6 grudnia 2018 r., sygn. III SA/Gd 729/18

Ruch drogowy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Paweł Mierzejewski (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak, Sędzia WSA Jolanta Sudoł, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Kinga Czernis, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 grudnia 2018 r. sprawy ze skargi M. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia 16 sierpnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy oddala skargę.

Uzasadnienie

S. W. decyzją z dnia 5 stycznia 2018 r. nr [...] orzekł o zatrzymaniu M. P. (dalej zwanym "stroną" lub "skarżącym") prawa jazdy kat. AM, B1, B, C1 i C.

W podstawie prawnej rozstrzygnięcia powołano art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 541 ze zm.) w związku z art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2017 r., poz. 1257; dalej w skrócie jako: "k.p.a.").

W uzasadnieniu wydanej decyzji organ pierwszej instancji wskazał, że w dniu 19 grudnia 2017 r. do Starostwa Powiatowego w W. wpłynął wniosek Komendanta Wojewódzkiego Policji w G. z dnia 12 grudnia 2017 r. nr [...] o skierowanie M. P. na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji, w związku z otrzymaniem 28 punktów karnych za naruszenie przepisów ruchu drogowego.

Art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw nakłada na starostę obowiązek wydania decyzji administracyjnej o zatrzymaniu prawa jazdy w przypadku przekroczenia liczby 24 punktów za naruszenie przepisów ruchu drogowego. W realiach rozpatrywanej sprawy należało zatem zatrzymać stronie prawo jazdy do czasu wykazania się przez nią wymaganymi kwalifikacjami.

Strona odwołała się od decyzji organu pierwszej instancji podnosząc, że organ błędnie ustalił stan faktyczny poprzez zaniechanie wyczerpującego zgromadzenia materiału dowodowego i oparcie się jedynie na wniosku Komendanta Wojewódzkiego Policji w G. o skierowanie na sprawdzenie kwalifikacji. Ponadto organ zaniechał wskazania faktów które uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł oraz przyczyn, dla których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej. W szczególności organ pierwszej instancji nie sprecyzował, w jakim okresie liczba 24 punktów została przekroczona, a zatem nie ma możliwości dokonania prawidłowej oceny podstawy prawnej jak i faktycznej wydanej decyzji. Co istotne, jedno z wykroczeń drogowych objętych wnioskiem Komendanta było przedmiotem postępowania sądowego przed Sądem Rejonowym w K. (sygn. akt [...]), co powinno stać się przedmiotem analizy.