Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 12 grudnia 2018 r., sygn. II SA/Bd 1099/18

Inspekcja sanitarna

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Grzegorz Saniewski Sędziowie: sędzia WSA Joanna Brzezińska (spr.) sędzia WSA Jarosław Wichrowski Protokolant starszy sekretarz sądowy Krystyna Witt po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 grudnia 2018 r. sprawy ze skargi R. J. na decyzję [...] [...] Inspektora [...] w [...] z dnia [...] sierpnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję [...] [...] Inspektora [...] we [...] z dnia [...] kwietnia 2018r. nr [...], 2. zasądza od [...] [...] Inspektora [...] w B. na rzecz R. J. kwotę [...]([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2018r., nr [...], Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny we [...] (PIS), na podstawie art. 5 pkt 4a ustawy z dnia 14 marca 1985r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (t.j. Dz.U. z 2017r., poz. 1261 ze zm. - dalej "u.p.i.s."), art. 235ą i 235˛ ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (dalej "k.p.") i rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009r. w sprawie chorób zawodowych (dalej "rozporządzenie"), po rozpoznaniu zgłoszenia podejrzenia choroby zawodowej u R. J. (skarżącego) orzekł o niestwierdzeniu choroby zawodowej - nowotworu złośliwego powstałego w następstwie działania czynników występujących w środowisku pracy, uznanych za rakotwórcze u ludzi: rak płuca - wymienionej w pozycji 17.1 wykazu chorób zawodowych.

W uzasadnieniu organ stwierdził, że decyzję wydano na podstawie orzeczenia lekarskiego nr [...] o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej, wystawionego przez Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy we [...] oraz orzeczenia lekarskiego nr [...] o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej wydanego na podstawie dokumentacji przez Instytut Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w Sosnowcu, a także karty oceny narażenia zawodowego dotyczącej skarżącego. Organ wskazał, że w okresie od [...] lutego 1970r. do [...] grudnia 2014r. skarżący świadczył pracę w przedsiębiorstwie [...] na stanowiskach aparatowy nawozów saletrzanych, aparatowy produkcji nawozów sztucznych, samodzielny referent ds. sterowania produkcją, starszy sterowniczy, dyspozytor zmiany zakładu, dyspozytor zmiany przedsiębiorstwa, dyspozytor przedsiębiorstwa, a do jego czynności w zależności od zajmowanego stanowiska należała obsługa instalacji saletry amonowej, nadzór nad procesem technologicznym saletry, kwasu azotowego oraz pakowni saletry z centralnej sterowni, bieżąca i rzeczowa analiza procesu, nadzór nad pracownikami sterowni oraz kontrola i kierowanie przebiegiem procesu technologicznego w warunkach normalnych oraz zaburzeń technologicznych, a także organizowanie doraźnych akcji ratunkowych na zmianie.