Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 29 listopada 2018 r., sygn. II SA/Wr 569/18

Budowlane prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Olga Białek Sędziowie: Sędzia NSA Halina Filipowicz-Kremis (spr.) Asesor WSA Wojciech Śnieżyński Protokolant: Kinga Bilska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 29 listopada 2018 r. sprawy ze skargi R. K. na decyzję Wojewody D. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wniesienia sprzeciwu wobec zgłoszenia zamiaru zmiany sposobu użytkowania budynku gospodarczego oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest decyzja z [...] (nr [...]) Wojewody D. (dalej jako: organ odwoławczy), wydana po rozpoznaniu odwołania R. K. (dalej: skarżący) od decyzji Starosty M. (dalej: organ I instancji) z dnia [...] nr [...] w sprawie sprzeciwu od zgłoszenia zamiaru zmiany sposobu użytkowania budynku gospodarczego na warsztat stolarski do realizacji na działce nr [...], obręb W., [...], gmina M.

W dniu 26 września 2017 r. skarżący złożył do organu I instancji zgłoszenie zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego wraz z oświadczeniem o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane oraz projektem budowlanym. Z akt sprawy wynika, że w dniu 4 października 2017 r. skarżący wymienił stronę 3 projektu budowlanego, o czym uczyniono wzmiankę oraz przybito prolongatę. W projekcie budowlanym znajduje się zaświadczenie Burmistrza Gminy M. z dnia [...] o zgodności sposobu użytkowania obiektu budowlanego z ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu "B" położonego w obrębach: G., W., S., G., Ś., M. w gminie M., uchwalonego przez Radę Miejską w M. uchwałą nr [...] z dnia 10 lipca 2008 r. (Dz. Urz. Woj. [...] z 2008 r. Nr 223 poz. 2517), dalej: miejscowy plan.

W dniu [...] organ I instancji wydał decyzję w przedmiocie sprzeciwu do zgłoszenia zamiaru zmiany sposobu użytkowania budynku gospodarczego na warsztat stolarski. Swoją decyzję organ I instancji oparł na art. 71 ust. 5 i ust. 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlanego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1332, ze zm., dalej jako: pr. bud.). W uzasadnieniu decyzji wskazano, że organ w toku postępowania administracyjnego ustalił, iż pod adresem budynku objętym wnioskiem o zmianę sposobu użytkowania została zarejestrowana działalność firmy A, która posiada stronę internetową, na której opisuje zakres oferowanych usług, w tym lakierowanie, produkcję frontów meblowych i wykonanie komponentów do mebli. Organ I instancji podkreślił, że zarówno w opisie technologicznym zawartym w projekcie budowlanym, jak i w zaświadczeniu o zgodności zamierzonej zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego z miejscowym planem pominięto etap impregnacji drewna. Organ podkreślił, że zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 48 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko tartaki i stolarnie posiadające instalacje do impregnacji drewna lub o zdolności produkcyjnej nie mniejszej niż 10 000 m3 drewna na rok należą do przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. W ocenie organu, zgodnie z art. 59 ust. 1 pkt 2 ustawy o udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, przedsięwzięcie zmiany sposobu użytkowania zgodnie z wnioskiem skarżącego wymaga przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko, a nadto - uzyskania pozwolenia na budowę. Organ I instancji podkreślił, że swoją decyzję o wniesieniu sprzeciwu oparł na art. 71 ust. 5 pkt 3d pr. bud., gdyż plonowana zmiana sposobu użytkowania może wprowadzić takie niedogodności jak: zwiększony ruch, hałas, zwiększenie zanieczyszczeń. Wobec powyższego, w ocenie organu, właściciele terenów sąsiednich powinni mieć możliwość czynnego udziału w postępowaniu co umożliwia jedynie tryb pozwolenia na budowę.