Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 listopada 2018 r., sygn. VII SA/Wa 531/18

Zabytki

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Ostrowska, Sędzia WSA Joanna Gierak-Podsiadły, Asesor WSA Joanna Kruszewska-Grońska ( spr.), Protokolant st.sekr.sąd. Sylwia Rosińska-Czaykowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 listopada 2018 r. sprawy ze skargi Gminy [...] na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] stycznia 2018 r. znak [...] w przedmiocie odmowy skreślenia z rejestru zabytków oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną w niniejszej sprawie decyzją z [...] stycznia 2018 r. znak [...] Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego (dalej: Minister, organ), działając na podstawie art. 13 ust. 1, 2, 5 i 6 oraz art. 89 pkt 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 roku o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2018 r., poz. 2067; dalej: ustawa) oraz art. 18 pkt 1 i art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 ze zm.; dalej: k.p.a.), odmówił Gminie W. (dalej też: skarżąca) skreślenia z rejestru zabytków dworu w D. (działka nr ewid. [...]), położonego na terenie tej gminy i wpisanego do tego rejestru wraz z parkiem pod numerem [...] (ob. [...]) decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w S. z [...] lutego 1995 r.

Do wydania zaskarżonej decyzji doszło w następujących okolicznościach sprawy.

Decyzją z [...] lutego 1995 r. Wojewódzki Konserwator Zabytków w S. wpisał do rejestru zabytków pod numerem [...] (ob. [...]), dwór wraz z parkiem w miejscowości D., gm. W., w granicach oznaczonych na mapie, będącej integralną częścią tej decyzji. W uzasadnieniu decyzji wskazano m.in., że dwór, usytuowany w północnej części założenia dworsko-parkowego, wybudowany został w XIX wieku, a w drugiej połowie XX wieku został znacznie przebudowany. W partiach piwnic zachowały się średniowieczne mury pierwotnej siedziby rycerskiej. Uznano, iż zespół dworsko-parkowy w D. ze względu na metrykę założenia, zachowany w pierwotnych granicach, XIX-wieczny dwór ze średniowiecznymi reliktami, szereg czytelnych elementów parkowego układu przestrzennego i cenny drzewostan - w pełni zasługuje na objęcie ochroną konserwatorską.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00