Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 28 listopada 2018 r., sygn. II SA/Po 651/18

Żołnierze zawodowi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wiesława Batorowicz Sędziowie Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak (spr.) Asesor WSA Jan Szuma Protokolant st.sekr.sąd. Mariola Kaczmarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 listopada 2018 r. sprawy ze skargi Ł. K. na decyzję Dowódcy Jednostki Wojskowej [...] w [...] z dnia[...] 2018 r. Nr [...] w przedmiocie dodatkowego wynagrodzenia; I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Dowódcy Jednostki Wojskowej [...] w [...] na rzecz skarżącego kwotę 497,- (czterysta dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] 2018 r., nr [...], wydaną na podstawie art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r. poz. 1257 ze zm., dalej: "k.p.a.") i art. 104 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r. poz. 173 ze zm.) oraz § 5b w zw. z § 3 pkt 1b rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 7 kwietnia 2004 r. w sprawie wypłacania żołnierzom zawodowym dodatkowego wynagrodzenia (Dz. U. z 2004 r. Nr 108 poz. 1141 z późn. zm.) i § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 26 czerwca 2008 r. w sprawie czasu służby żołnierzy zawodowych (Dz.U. z 2008 r. Nr 122 poz. 786), Dowódca [...] w K. odmówił st. szer. rez. Ł. K. wypłaty dodatkowego wynagrodzenia za służby wartownicze, pełnione przez niego w okresie od dnia 1 października 2011 roku do dnia 31 grudnia 2016 roku.

Decyzja wydana została w następującym stanie faktycznym.

Pismem z dnia 8 lutego 2017 r. st. szer. Ł. K., działający przez pełnomocnika - adwokata dr J. H.. K., wezwał Dowódcę Jednostki Wojskowej nr [...] - [...] w K. do wypłacenia mu dodatkowego wynagrodzenia w kwocie [...]złotych za "pełnienie nieetatowych służb dyżurnych w okresie od 1 października 2011 r. do 31 grudnia 2016 r." Jako podstawę prawną roszczenia powołano przepisy § 5b w związku z § 3 pkt 1b rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 7 kwietnia 2004 r. w sprawie wypłacania żołnierzom zawodowym dodatkowego wynagrodzenia (Dz.U. Nr 108 z 2004 r. poz. 1141 z późn. zm.). Podniesiono, iż zgodnie z powołanymi przepisami za pełnienie nieetatowych całodobowych dyżurów wewnętrznych i garnizonowych przysługuje wynagrodzenie w wysokości 50 złotych za każdą odbytą służbę dyżurną, gdyż pełnione przez st. szer. Ł. K. służby wartownicze należy zakwalifikować jako służby dyżurne wynikające z Regulaminu Ogólnego Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Służby te nie są dyżurami etatowymi w rozumieniu § 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 26 czerwca 2008 r. w sprawie czasu służby żołnierzy zawodowych (Dz.U. Nr 122, poz. 786), bowiem dyżur etatowy jest dyżurem w stałym systemie dyżurów pełnionych przez żołnierzy w ramach obowiązków wynikających z zajmowanego stanowiska służbowego w powołanych do tego celu jednostkach organizacyjnych, natomiast [...] nie jest jednostką organizacyjną powołaną w celu ochrony obiektów znajdujących się w zajmowanym przez nią kompleksie wojskowym, a jej cele są inne. Zdaniem wnioskodawcy zasadność tego stanowiska potwierdza opinia prawna z 18 marca 2014 r., sporządzona w Oddziale Prawnym Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych, której kserokopię załączono do wezwania do zapłaty.