Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 8 listopada 2018 r., sygn. II SA/Ol 438/18

Budowlane prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędziowie Sędzia WSA Piotr Chybicki (spr.) Sędzia WSA Ewa Osipuk Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 listopada 2018 r. sprawy ze skargi I.P. na postanowienie Inspektora z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie opłaty legalizacyjnej oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia "[...]", Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego (WINB), działając na podstawie art. 138 § 2 w związku z art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257) oraz art. 83 ust. 2 ustawy Prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r. (Dz. U. z 2017 r., poz. 1332), po rozpatrzeniu zażalenia I. P. na postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w "[...]" z dnia "[...]" ustalające wysokość opłaty legalizacyjnej w kwocie 100.000,00 zł (sto tysięcy złotych 00/1 00) za dokonanie samowoli budowlanej nadbudowy budynku mieszkalnego wielorodzinnego nr "[...]", położonego na dz. nr "[...]" przy "[...]", gm. "[...]", uchylił zaskarżone postanowienie w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.

Zakwestionowane postanowienie zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym.

W dniu "[...]" PINB wydał na podstawie art. 49 ust. 1 i 2 ustawy Prawo budowlane postanowienie, którym ustalił I. P. wysokość opłaty legalizacyjnej w kwocie 100.000,00 zł (sto tysięcy złotych 00/100) za dokonanie samowolnej nadbudowy budynku mieszkalnego wielorodzinnego nr "[...]", położonego na dz. nr "[...]" przy "[...]", gm. "[...]". W uzasadnieniu, wskazując sposób obliczenia opłaty, podał, że umożliwia ona doprowadzenie

samowolnej nadbudowy budynku mieszkalnego wielorodzinnego do stanu

zgodnego z prawem.

W zażaleniu na powyższe postanowienie I. P. zarzucił organowi I instancji naruszenie art. 49 c i 51 ust. 4 Praw budowlanego oraz art. 10 k.p.a. Podniosła, że w przedmiotowej sprawie przedawniło się prawo do ustalenia opłaty