Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 29 listopada 2018 r., sygn. II SA/Ol 692/18

Transport

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędziowie sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) sędzia WSA Tadeusz Lipiński Protokolant referent Małgorzata Gaida po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 listopada 2018 roku sprawy ze skargi M.K. na decyzję Inspektora Transportu Drogowego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]" Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego w O., na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001r. o transporcie drogowym, (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2200 ze zm., dalej jako: u.t.d.), nałożył na M. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą M. K. Transport z siedzibą w O. karę pieniężną w wysokości 19650 zł za naruszenie art. 92a ust. 1, 3 i 6 u.t.d. oraz na podstawie lp. 5.2.1, 5.2.2, 5.1.1, 5.1.2, 5.3.1, 5.3.2, 5.4.1, 5.4.2 oraz 8.4 załącznika nr 3 do u.t.d., tj. za przekroczenie maksymalnego czasu prowadzenia pojazdu bez przerwy (8700 zł), przekroczenie maksymalnego dziennego czasu prowadzenia pojazdu (2200 zł), skrócenie dziennego czasu odpoczynku (2800 zł), skrócenie tygodniowego czasu odpoczynku (4150 zł), a także nieudzielenie przerwy, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (1800 zł). W uzasadnieniu wskazano, iż naruszenia wykryto podczas kontroli przedsiębiorcy, która obejmowała okres od dnia 13 marca 2017r. do dnia 13 marca 2018r. i której przedmiotem były m.in. kwestie związane z przestrzeganiem przepisów dotyczących okresów prowadzenia pojazdu i obowiązkowych przerw oraz czasu odpoczynku kierowcy. Na podstawie okazanych do kontroli ewidencji czasu pracy kierowców, w szczególności tarcz tachografu oraz danych cyfrowych wczytanych z kart kierowców za okres od 1 kwietnia do 31 sierpnia 2017r., stwierdzono 14 przypadków przekroczenia przez kierowców maksymalnego czasu prowadzenia pojazdu bez wymaganej przerwy. Tym samym został naruszony art. 7 Rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz. Urz. UE nr L 102/1 z 11.04.2006r.). Ponadto w przypadku dwóch kierowców został przekroczony maksymalny dzienny czas prowadzenia pojazdu, czym naruszono art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 561/2006. Na podstawie okazanych w trakcie kontroli danych z kart kierowców stwierdzono również naruszenie norm czasu pracy kierowców, polegające na skróceniu dziennego oraz tygodniowego czasu odpoczynku, co stanowi naruszenie art. 8 ust. 1- 4, ust. 6, ust. 8 i ust. 9 rozporządzenia (WE) nr 561/2006. Ustalono również, iż w 6 przypadkach doszło do naruszenia polegającego na nieudzieleniu przerwy, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004r. o czasie pracy kierowców (Dz.U. z 2012r. poz. 1155 ze zm., dalej jako: u.c.p.k.). Jak podano przedsiębiorca wyjaśnił, że naruszenia wystąpiły bez jego zgody oraz wiedzy i są niezgodne z ustalonym na te dni grafikiem, tj. planem pracy kierowców. Jednocześnie przyznał, iż popełnił błąd przy tworzeniu tygodniowego czasu pracy i jazdy kierowców. Odnośnie zaś do naruszenia polegającego na nieudzieleniu przerwy, o której mowa w art. 13 ust. 1 u.c.p.k. przedsiębiorca wskazał, iż wynika to z faktu, że kierowcy nie wykorzystali przerwy, która była przewidziana w sporządzonym przez niego grafiku, a ponadto w jednym przypadku przyczyną nieodebrania przerwy była budowa drogi krajowej, co skutkowało wydłużeniem czasu pracy pojazdu. W ocenie organu przedsiębiorcy nie może tłumaczyć się brakiem wpływu na działanie pracowników, którzy wykonują pracę na jego rzecz niezgodnie z ustalonym grafikiem. Tym samym nie znaleziono podstaw do zastosowania art. 92c u.t.d., bowiem strona miała wpływ na powstałe naruszenia, były one popełniane w pewnych odstępach czasu i nie miały charakteru jednorazowego, zaś przedsiębiorca winien reagować na bieżąco na zarejestrowane naruszenia czasu pracy. Podkreślono przy tym, iż nadzór nad czasem pracy kierowców i właściwe przeszkolenie kierowców odnośnie ich czasu pracy jest podstawowym obowiązkiem pracodawcy. Podniesiono, że zarówno w trakcie kontroli, jak i prowadzonego postępowania przedsiębiorca nie przedłożył wydruków z tachografu cyfrowego, na których naniesione byłyby wyjaśnienia odnośnie do popełnionych naruszeń. Wskazano, że w związku z tym, iż przedsiębiorca w okresie ostatnich 6 miesięcy od dnia rozpoczęcia kontroli zatrudniał 16 kierowców, zastosowano art. 92a ust. 3 pkt 2 u.t.d. Organ nie przychylił się również do wniosku strony w sprawie przesłuchania świadków i strony, ponieważ okoliczności, które miałyby zostać udowodnione, pozostają bez wpływu na wynik sprawy.