Wyrok WSA w Krakowie z dnia 30 listopada 2018 r., sygn. III SA/Kr 1008/18

Ruch drogowy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożenna Blitek (spr.) Sędziowie WSA Renata Czeluśniak WSA Ewa Michna Protokolant sekretarz sądowy Honorata Kuźmicka-Wełna po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 listopada 2018 r. sprawy ze skargi R. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 28 maja 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji skargę oddala

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] 2008 r. nr [...] Starosta odmówił wydania R. N. prawa jazdy kat. B. W uzasadnieniu Starosta wskazał, że wyrokiem Sądu Rejonowego z dnia 6 września 2009 r. sygn. akt [,...] orzeczono wobec R. N. zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres jednego roku. W związku z tym, na podstawie art. 122 ust. 1 pkt 3 i art. 124 ust. 1 pkt 3 ustawy - Prawo o ruchu drogowym, został on skierowany na badania lekarskie i psychologiczne, jednak ich nie wykonał. W dniu 6 października 2008 r. R. N. dostarczył wystawione przez Ośrodek Medycyny Pracy orzeczenie lekarskie nr [...], w którym stwierdzono istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami silnikowymi. Starosta uznał zatem, że R. N. nie spełnia wymogu wydania prawa jazdy określonego w art. 90 ust. 1 pkt 2 ustawy - Prawo o ruchu drogowym, tj. posiadania orzeczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem.

Pismem z dnia 14 czerwca 2016 r. R. N. wniósł, na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 Kodeksu postępowania administracyjnego, o stwierdzenie nieważności decyzji Starosty z dnia [...] 2008 r. nr [...], zarzucając jej naruszenie art. 122 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (według stanu na dzień 9 października 2008 r.), poprzez skierowanie go na badania lekarskie w celu stwierdzenia istnienia braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem, co w konsekwencji doprowadziło do wydania decyzji odmawiającej mu wydania prawa jazdy kat. B, podczas gdy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa organ kontroli ruchu w jego przypadku nie był uprawniony do kierowania go na badania lekarskie i powinien wydać decyzję przyznającą mu prawo jazdy kat. B. W związku z tym R. N. wniósł o wydanie decyzji przyznającej mu prawo jazdy kat. B. W uzasadnieniu wniosku R. N. przyznał, że prowadził pojazd mechaniczny bez uprawnień i spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, iż nie zachowując należytych środków ostrożności stracił panowanie nad pojazdem, a następnie zjechał na prawe pobocze uderzając w mostek, w wyniku czego pasażer pojazdu doznał stłuczenia głowy oraz rany tłuczonej czołowej po lewej stronie. Podkreślił, że jednak pasażerowi biorącemu udział w opisanym powyżej zdarzeniu nic groźnego się nie stało, w szczególności nie poniósł on w jego następstwie śmierci, czy też ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, co jest istotne, gdyż zgodnie z obowiązującym w dniu 9 października 2008 r. (data wydania decyzji) stanem prawnym, art. 122 ust. 1 pkt 3, na podstawie którego skierowano go na badania lekarskie, stanowił: "1. Badaniu lekarskiemu przeprowadzanemu w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem podlega: (...), 3) kierujący pojazdem skierowany przez organ kontroli ruchu drogowego, jeżeli: a) uczestniczy w wypadku drogowym, w następstwie którego jest śmierć innej osoby lub ciężki uszczerbek na jej zdrowiu, b) kierował pojazdem w stanie nietrzeźwości lub po użyciu środka działającego podobnie do alkoholu (...)." Zdaniem R. N., z cytowanego przepisu wynika zatem, że na badania lekarskie kieruje się osobę prowadzącą pojazd, jeżeli uczestniczyła w wypadku drogowym, którego następstwem jest śmierć innej osoby lub jej ciężki uszczerbek na zdrowiu. W powołanym przepisie nie ma osobnego punktu, który uprawniałby organ kontroli ruchu do kierowania osobę prowadzącą pojazd na badania lekarskie w sytuacji, kiedy tylko uczestniczyła w wypadku drogowym i gdzie nikt nie poniósł śmierci lub nie doznał ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. R. N. stwierdził zatem, że organ kontroli ruchu drogowego bezpodstawnie skierował go na badania lekarskie w celu stwierdzenia istnienia braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem.