Wyrok WSA w Krakowie z dnia 14 listopada 2018 r., sygn. I SA/Kr 753/18

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia: WSA Urszula Zięba Sędziowie: WSA Inga Gołowska WSA Wiesław Kuśnierz (spr.) po rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 14 listopada 2018 r. sprawy ze skargi I. Sp. z o.o. w W. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. z dnia [...] maja 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wstrzymania wykonania ostatecznej decyzji - skargę oddala -

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 15 stycznia 2018 r. I. sp. z o.o. z siedzibą w K. (dalej: Spółka, Skarżąca) zwróciła się o stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. (dalej: DIAS, ale również odpowiednio: organ I instancji, organ II instancji, organ odwoławczy) z dnia 18 grudnia 2017 r. nr [...], którą utrzymano w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. z dnia 20 września 2016 r. nr [...], w sprawie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2011 r. Wraz z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji Spółka złożyła wniosek o wstrzymanie jej wykonania na podstawie art. 252 § 1 ustawy dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 800, ze zm., dalej: O.p.), wskazując, że zachodzi duże prawdopodobieństwo, że decyzja zawiera jedną z wad wymienionych w art. 247 § 1 O.p.

W uzasadnieniu wniosku Spółka wskazała, że jej zdaniem przy wydaniu tej decyzji miały miejsce uchybienia, które skutkują nieważnością przedmiotowej decyzji, a w konsekwencji stanowią przesłankę do wstrzymania jej wykonania, a mianowicie:

- wydanie decyzji z rażącym naruszeniem prawa, tj. przesłanka, o której stanowi art. 247 § 1 pkt 3 O.p.,

- skierowanie decyzji do osoby niebędącej stroną w sprawie, tj. przesłanka, o której stanowi art. 247 § 1 pkt 5 O.p.

Postanowieniem z dnia 6 marca 2018 r. nr [...], DIAS, w oparciu o art. 252 § 1 O.p., odmówił wstrzymania wykonania ostatecznej decyzji DIAS z dnia 18 grudnia 2017 r. DIAS w uzasadnieniu postanowienia wskazał, że w wyniku wstępnej analizy materiału dowodowego nie znalazł podstaw do uznania, że w tym konkretnym przypadku zachodzi prawdopodobieństwo zaistnienia przesłanek, które miałyby w konsekwencji doprowadzić do stwierdzenia nieważności przedmiotowej decyzji.