Wyrok WSA w Kielcach z dnia 7 listopada 2018 r., sygn. II SA/Ke 560/18

Ruch drogowy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Kuza, Sędziowie Sędzia WSA Dorota Chobian, Asesor WSA Agnieszka Banach (spr.), , po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 7 listopada 2018 r. sprawy ze skargi A. P. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. znak: [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia oddala skargę.

Uzasadnienie

II SA/KE 560/18

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] r. znak: [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. utrzymało w mocy postanowienie wydane z upoważnienia Starosty K. z dnia [...] r. znak: [...] w sprawie odmowy wydania zaświadczenia uprawniającego A. P. do poruszania się na terytorium kraju pojazdami mechanicznymi w zakresie prawa jazdy kategorii C.

W uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia organ II instancji wskazał, że wnioskiem, który wpłynął dnia 11 czerwca 2018 r., A. P. zwrócił się do Starosty Kazimierskiego o wydanie zaświadczenia potwierdzającego ciągłość uprawnień do prowadzenia pojazdów kategorii C, którym w razie ewentualnej kontroli drogowej będzie się mógł legitymować. Organ I instancji w dniu 30 maja 2018 r. otrzymał odpis prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w Busku-Zdroju z dnia 21 grudnia 2017 r., sygn. akt [...] wraz z wyrokiem Sądu Okręgowego w Kielcach z dnia 24 kwietnia 2018 r., sygn. akt [...], w którym orzeczono wobec A. P. środek kamy w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, dla których prowadzenia wymagane jest posiadanie prawa jazdy kategorii: A, B, T na okres 3 lat, liczony od dnia 13 listopada 2017 r. Po rozpatrzeniu tego wniosku organ I instancji ww. postanowieniem z dnia 15 czerwca 2018 r. odmówił więc wydania zaświadczenia, na które to postanowienie A. P. złożył zażalenie.

W związku z powyższym Kolegium wyjaśniło, że zgodnie z art. 217 k.p.a., organ administracji publicznej wydaje zaświadczenie na żądanie osoby ubiegającej się o zaświadczenie. Zaświadczenie wydaje się, jeżeli urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego wymaga przepis prawa, bądź osoba ubiega się o zaświadczenie ze względu na swój interes prawny w urzędowym potwierdzeniu określonych faktów lub stanu prawnego. Organ wskazał na treść art. 218 i 219 k.p.a. i podniósł, że rolą zaświadczenia jest tylko potwierdzenie (poświadczenie, stwierdzenie) określonych faktów lub okoliczności, a nie ich wykreowanie (wytworzenie). Treść zaświadczenia jest zatem jedynie pochodną ww. danych, ma w nich umocowanie i bez nich nie może powstać. Zgodnie z treścią przepisu art. 218 § 2 k.p.a. organ administracji publicznej nie może wydać zaświadczenia nie tylko wówczas, gdy w ogóle nie dysponuje określonymi danymi, ale również w sytuacji, gdy dane będące w jego posiadaniu dotyczą przedmiotu żądania, ale ich treść jest rozbieżna z informacjami, których potwierdzenia dotyczy żądanie. Postępowanie w sprawie wydawania zaświadczeń jest rodzajem postępowania administracyjnego o charakterze uproszczonym i odformalizowanym, które obowiązuje organy administracyjne przy podejmowaniu czynności materialno-technicznych polegających na urzędowym potwierdzeniu stanu faktycznego lub prawnego. Zaświadczenie jest zatem aktem wiedzy, a nie woli organu, bowiem nie rozstrzyga żadnej sprawy. Nie tworzy nowej sytuacji prawnej, ani nie kształtuje stosunku prawnego, a zatem nie ma charakteru jurysdykcyjnego. Potwierdzenie faktów albo stanu prawnego, jak dalej wskazał organ, powinno wynikać z prowadzonych przez organ ewidencji, rejestrów bądź innych danych znajdujących się w jego posiadaniu. Postępowanie wyjaśniające przed wydaniem zaświadczenia może być przeprowadzone tylko w koniecznym, a więc ograniczonym zakresie, co wskazuje na ograniczenie ram postępowania dowodowego w stosunku do zakreślonych w art. 75-86 k.p.a.