Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 16 października 2018 r., sygn. I SA/Rz 365/18

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. WSA Małgorzata Niedobylska Sędziowie WSA Grzegorz Panek /spr./ WSA Kazimierz Włoch Protokolant ref. Anna Kotowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 października 2018 r. sprawy ze skargi S.G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości z tytułu gospodarowania odpadami komunalnymi oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi S. G. jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] stycznia 2018 r. nr [...], którą utrzymano w mocy decyzję Wójta Gminy z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] o odmowie umorzenia jej zaległości z tytułu gospodarowania odpadami komunalnymi.

Z przedłożonych Sądowi akt sprawy wynika, że S. G., za pośrednictwem swojego pełnomocnika syna J. G., zwróciła się do Wójta o udzielenie ulgi poprzez umorzenie opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi za okres od dnia 1 lipca 2013 r., obejmujący 50 okresów płatności po 30 zł. Decyzją z dnia [...] listopada 2017 r. Wójt odmówił wnioskodawczyni umorzenia zaległości uznając, że nie ziściła się w jej przypadku przesłanka ważnego interesu i interesu publicznego, o których mowa w art. 67a § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej. Posiada ona stałe źródło dochodu (emeryturę w wysokości 1204,34 zł), nie korzysta z pomocy społecznej. Mieszka z dorosłym synem, w domu jednorodzinnym, którego jest właścicielką. W posiadaniu J. G. jest mieszkanie w T. Ze złożonego oświadczenia nie wynika, aby ciążyły na niej inne zalegle zobowiązania. J. G. nie pracuje, opiekuje się matką. Podjęcie się tego zajęcia miało wpływ na sytuację finansową rodziny. Z kolei zły stan zdrowia wnioskodawczyni, wymagający nakładów finansowych, utrzymuje się od kilku lat i nie był on następstwem nagłych zdarzeń losowych. Nie wystąpiły w jej przypadku nadzwyczajne względy, które mogłyby zachwiać podstawami jej egzystencji. Organ podkreślił przy tym, że gdyby zobowiązana regulowała opłaty na bieżąco, to nie stanowiłaby dużego obciążenia dla budżetu domowego, ale przez cały ten okres nie poczyniła żadnych dobrowolnych kroków zmierzających do wywiązania się z ciążącego na niej obowiązku, pomimo rosnącego zadłużenia. Umorzenie zaległości nie leży zaś w interesie publicznym, ponieważ oznaczałoby trwałą utratę środków na finansowanie potrzeb społeczności lokalnej w zakresie odbioru i zagospodarowania odpadów komunalnych.