Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 26 października 2018 r., sygn. I SA/Po 619/18

Podatek od nieruchomości; Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dominik Mączyński Sędziowie Sędzia WSA Karol Pawlicki Sędzia WSA Waldemar Inerowicz (spr.) Protokolant: st. sekr. sąd. Joanna Świdłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 października 2018 r. sprawy ze skargi [...] i [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2011 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] r. Nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz skarżących kwotę 207,- zł (słownie: dwieście siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Prezydent Miasta [...] decyzją z dnia [...] r., nr [...], ustalił K. i M. P. (dalej jako: "podatnicy" lub "skarżący") podatek od nieruchomości za 2011 r. w kwocie [...]zł.

W motywach rozstrzygnięcia wskazano, że podatnicy są współwłaścicielami nieruchomości położonej przy ul. [...] i [...] w [...], dla której Sąd Rejonowy w [...] prowadzi księgę wieczysta o numerze [...] Powierzchnia działek o nr [...] i [...] wynosi odpowiednio [...] m2 i [...] m2. Organ I instancji stwierdził, że w ewidencji gruntów i budynków ww. działki są sklasyfikowane jako grunty zurbanizowane, tereny niezabudowane (Bp), a wobec tego nieruchomość podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.

W odwołaniu z dnia [...] r. podatnik wniósł o uchylenie powyższej decyzji. W uzasadnieniu podniósł, że Prezydent Miasta [...] nie miał podstaw do wznowienia postępowania podatkowego, albowiem w 2011 r. nieruchomość była sklasyfikowana w ewidencji, jako grunt rolny.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] r., nr [...], utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.

W motywach rozstrzygnięcia SKO wskazało, że organ I instancji w toku czynności sprawdzających ustalił, że w ewidencji gruntów, co najmniej od 31 grudnia 2010 r., działki o nr [...] i [...] są sklasyfikowane jako tereny mieszkaniowe (B). Organ odwoławczy podkreślił, że podatnicy nie dopełnili wymogu określonego w art. 6 ust. 6 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 1445 ze zm. - w skrócie: "u.p.o.l.") i nie złożyli żadnej korekty informacji o nieruchomościach i obiektach budowlanych (ostatnią informację złożyli w dniu 11 września 2003 r.). Ponadto SKO powołując się na art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 2101 ze zm. - w skrócie: "P.g.k.") stwierdziło, że przy wymiarze podatku organ podatkowy jest związany zapisami w ewidencji gruntów i budynków i nie jest uprawniony do dokonywania własnych ustaleń w tym przedmiocie. W związku z tym kwestionowanie w postępowaniu podatkowym danych wynikających z rejestru gruntów i budynków nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, a organ podatkowy nie. ma podstaw do zmiany danych z ewidencji gruntów i budynków.