Postanowienie WSA w Opolu z dnia 8 października 2018 r., sygn. II SA/Op 145/17

Prawo pomocy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Sachanbińska po rozpoznaniu w dniu 8 października 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu J. R. od postanowienia starszego referendarza sądowego w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu z dnia 28 sierpnia 2018 r., sygn. akt II SA/Op145/17, o odmowie zmiany prawomocnego postanowienia starszego referendarza sądowego z dnia 23 maja 2017 r., sygn. akt II SA/Op 145/17, o odmowie przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi J. R. na decyzję Opolskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Opolu z dnia 13 lutego 2017 r., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za wprowadzenie do obrotu środków zastępczych postanawia utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.

Uzasadnienie

Skarżący J. R., działając przez pełnomocnika z wyboru - adwokata Ł. W., złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu na decyzję Opolskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Opolu z dnia 13 lutego 2017 r., nr [...], w przedmiocie kary pieniężnej w wysokości 900.000 zł za wprowadzanie do obrotu środka zastępczego.

Postanowieniem z dnia 23 maja 2017 r. starszy referendarz sądowy odmówił przyznania skarżącemu prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w całości. Odnosząc się do sytuacji materialnej skarżącego stwierdził, że jeśli skarżący wskazywał na swoje niskie zarobki - 1.270 zł, przy czym wykazał tylko dochód z pracy w kwocie 1.000 zł, czyli ok. 770 zł netto (nie udokumentował, że osiągnął go w 2016 r.), a z tego co miesiąc 500 zł przekazywał matce na koszty mieszkania, 200 zł wydawał na kosmetyki i środki czystości, 500 zł przeznaczał na wyżywienie, to powyższe oznaczało, że albo utrzymywał się w samodzielnym mieszkaniu dzięki pomocy matki, albo nie wykazał wszystkich osiąganych przez siebie zarobków, czyli nie wyjaśnił dostatecznie kwestii związanych z uzyskiwaniem dochodów z prac dorywczych. Ponadto w uzasadnieniu postanowienia referendarz stwierdził, że skarżący nie przedstawił dokumentów potwierdzających pozyskanie środków na wynagrodzenie pełnomocnika z wyboru z pożyczki od znajomego.