Postanowienie WSA w Lublinie z dnia 23 października 2018 r., sygn. II SA/Lu 551/18

Prawo pomocy

Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Jarosław Harczuk po rozpoznaniu w dniu 23 października 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Z. W. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi Z. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., Nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w sprawie usług opiekuńczych p o s t a n a w i a I. umorzyć postępowanie o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie w całości od kosztów sądowych; II. odmówić przyznania prawa pomocy w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie

Zarządzeniem starszego referendarza sadowego z dnia 5 lipca 2018 r. w związku z nie nadesłaniem wypełnionego druku PPF pozostawiono bez rozpoznania wniosek Z. W. o przyznanie prawa pomocy zawarty w skardze. Następnie postanowieniem starszego referendarza sądowego z dnia 21 września 2018 r., rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy zawarty na druku PPF z dnia 24 lipca 2018 r., odmówiono skarżącemu przyznania prawa pomocy. O takim rozstrzygnięciu zadecydowało nie wykonanie wezwania do nadesłania dokumentów źródłowych i dodatkowych oświadczeń. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie postanowieniem z dnia 8 października 2018 r. utrzymał w mocy postanowienie referendarza sądowego z dnia 24 lipca 2018 r. podzielając zawartą w nim ocenę wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy.

Z. W. w piśmie z dnia 15 października 2018 r. po raz trzeci w niniejszej sprawie wniósł o przyznanie prawa pomocy, tym razem w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego. W piśmie skarżący stwierdził, że wniosek o przyznanie prawa pomocy powinien być zawsze rozpoznawany na wstępie oraz, iż od wniesienie przez niego skargi już trzykrotnie molestowano go "grzebiąc w (jego) nędzy" (cytat z pisma z dnia 15 października 2018 r.). Stwierdził też, że bezprawnie odmówiono mu przyznania prawa pomocy bez możliwości odwołania się do Naczelnego Sądu Administracyjnego co bezczelnie pozbawiło go prawa do zaskarżenia odmów przyznania prawa pomocy. Ponadto w piśmie stwierdza, że w związku z tym, iż na mocy ustawy jest zwolniony od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych to bezsensowne jest wzywanie go do wypełnienia druku PPF.