Wyrok WSA w Krakowie z dnia 9 października 2018 r., sygn. II SA/Kr 842/18

W sytuacji, w której zasadniczym elementem wpływającym na wysokość opłaty jest maksymalna ilość zarzutu ścieków na podstawie pozwolenia wodnoprawnego, a pozwolenie wodnoprawne określa różne wskaźniki, w tym maksymalny zrzut godzinowy i roczny, a przy tym opłata stała określana jest w wymiarze rocznym za cały rok 2018 r., to logiczną i znajdującą językowe uzasadnienie jest taka wykładnia art. 271 ust. 5 ustawy, zgodnie z którą do ustalenia opłaty należy zastosować wskaźnik zrzutu rocznego. To właśnie ten wskaźnik odzwierciedla rzeczywistą dopuszczalną w skali roku ilość odprowadzonych do wód ścieków, którego może dokonać skarżąca. Zastosowanie wskaźnika godzinowego doprowadziło do uzyskania wysokości opłaty, która nie odzwierciedla rzeczywistego, dopuszczalnego legalnego zrzutu ścieków w skali roku.

Teza od Redakcji

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jacek Bursa (spr.) Sędziowie: WSA Tadeusz Kiełkowski WSA Agnieszka Nawara -Dubiel Protokolant: starszy sekr. sądowy Beata Stefańczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 października 2018 r. sprawy ze skargi Firma A Sp. z o.o w T. na decyzję Dyrektora Firma B z dnia [...] kwietnia 2018 r. znak: [...] w przedmiocie ustalenia opłaty stałej za pobór wód podziemnych uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

Dyrektor Zarządu Zlewni w N. S. Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie, informacją roczną nr [...], [...] [...], z dnia 20 marca 2018 roku, znak: [...], ustalił T. Wodociągom sp. z o.o. w T. na podstawie decyzji Prezydenta Miasta T. z dnia 13 czerwca 2013 roku, znak: [...], za okres 1 stycznia 2018 r, - 31 grudnia 2018 r. opłatę stałą w wysokości [...] zł, za pobór wód podziemnych z 17 studni ujęcia T.-Ś. do celów zbiorowego zaopatrzenia w wodę mieszkańców aglomeracji T. i okolic.