Postanowienie WSA w Białymstoku z dnia 2 października 2018 r., sygn. II SA/Bk 526/18

Wstrzymanie wykonania aktu

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.), , , po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 2 października 2018 r. wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi K. A. na decyzję P. Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w B. z dnia [...] czerwca 2018 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej p o s t a n a w i a wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

Skarżąca K. A. wniosła w dniu [...] lipca 2018 r. do tut. Sądu skargę na decyzję P. Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w B. z dnia [...] czerwca 2018 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w B. z dnia [...] kwietnia 2018 r. nr [...] nakładającą na skarżącą karę pieniężną w kwocie 20.000 zł za wprowadzanie do obrotu środków zastępczych: 3-CMC, 4-CEC i mexedron, których wycofanie z obrotu nakazano skarżącej na mocy decyzji Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w B. z dnia [...] sierpnia 2017 r. nr [...]. W treści skargi skarżąca wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji ze względu na prawdopodobieństwo wyrządzenia znacznej szkody i spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W uzasadnieniu tego wniosku skarżąca wskazała, że znajduje się obecnie w bardzo trudnej sytuacji życiowej i materialnej. Utrzymuje się bowiem jedynie ze środków uzyskiwanych z pomocy społecznej, tj.: z zasiłku okresowego przyznanego na okres od dnia 1 lipca 2018 r. do 31 sierpnia 2018 r. w wysokości 249,15 zł oraz zasiłków celowych na zakup żywności, odzieży i środków czystości w kwotach 150 zł i 230 zł. Poza ww. skarżąca nie posiada innych źródeł dochodu, jest obecnie zarejestrowana jako bezrobotna w urzędzie pracy, jednakże poszukiwanie zatrudnienia utrudnia fakt, że znajduje się ona w czwartym miesiącu ciąży. Na miesięczne wydatki skarżącej składają się: rata kredytu w wysokości 320 zł, czynsz 100 zł, opłaty za energię elektryczną w wysokości 80 zł, koszty eksploatacji pojazdu w kwocie około 100 zł, a także wydatki na wyżywienie wynoszące około 350 zł. W ocenie skarżącej, realizacja zaskarżonego orzeczenia spowoduje, że nie tylko nie będzie ona w stanie uiścić wymierzonej kary, ale również popadnie w stan niewypłacalności względem ponoszonych przez nią comiesięcznych wydatków. Ponadto stan niewypłacalności spowoduje naruszenie umowy kredytowej i będzie skutkował koniecznością spłaty wyższej kwoty kredytu wraz z odsetkami. W ocenie skarżącej, nawet wydanie w przyszłości orzeczenia zgodnego z treścią zaskarżenia nie spowoduje umorzenia odsetek za opóźnienie z tytułu braku realizacji innych zobowiązań skarżącej. Skarżąca wskazała także, że stres związany z obawą popadnięcia w stan niewypłacalności może negatywnie wpłynąć na rozwój dziecka, a nawet doprowadzić do poronienia. Do skargi skarżąca dołączyła harmonogram spłat rat kredytowych, kartę ciąży, kartę aktywności zawodowej bezrobotnego oraz decyzje przyznające świadczenia z pomocy społecznej, które to dokumenty załączono do wniosku o przyznanie prawa pomocy.