Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 25 września 2018 r., sygn. I SA/Po 212/18

Umorzenie postępowania

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Karol Pawlicki Sędziowie Sędzia WSA Barbara Rennert Sędzia WSA Dominik Mączyński (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 25 września 2018 r. sprawy ze skargi [...] na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania oddala skargę.

Uzasadnienie

1.1. Pismem z dnia [...] czerwca 2017r. L. J. (dalej: strona, skarżąca), działając przez pełnomocnika, wniosła o stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia [...] października 2010 r., Nr [...], oraz poprzedzającej ją decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego [...] z dnia [...] lipca 2008r., Nr [...], wydanej w przedmiocie cyt. "określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2007r." Podniesiono, że zostały one wydane z rażącym naruszeniem prawa, ewentualnie bez podstawy prawnej, przez zastosowanie w nich art. 20 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który został uznany przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodny z przepisami Konstytucji, co doprowadziło do jego wyeliminowania z porządku prawnego. Jednocześnie, pełnomocnik strony wniósł o wstrzymanie wykonania decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia [...].10.2010 r. wskazując, że zachodzi wysokie prawdopodobieństwo, że decyzja ta jest dotknięta wadą uzasadniającą stwierdzenie jej nieważności.

1.2. Po rozpatrzeniu wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia [...] października 2010r. oraz poprzedzającej ją decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego [...], Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w P., decyzją z dnia [...] września 2017r. odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia [...] 2010r.Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w P. stwierdził bowiem wystąpienie przesłanki określonej w art. 249 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej - żądanie zostało wniesione po upływie pięciu lat od dnia doręczenia decyzji ostatecznej, a więc z uchybieniem terminu wynikającego z art. 249 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Decyzja ta została utrzymana w mocy przez organ odwoławczy, decyzją z [...] 2017r.