Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 26 września 2018 r., sygn. I SA/Po 606/18

Inne; Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Karol Pawlicki Sędziowie Sędzia WSA Barbara Rennert (spr.) Sędzia WSA Monika Świerczak Protokolant: starszy sekretarz sądowy Agata Pasternak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 września 2018 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia, po wznowieniu postępowania, decyzji w sprawie podatku od towarów i usług od stycznia do grudnia 2008r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Naczelnika Wielkopolskiego Urzędu Celno - Skarbowego w [...] na rzecz skarżącego kwotę [...] zł ([...] złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu [...] października 2015 r. L. W. wniósł skargę na decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w P. z dnia [...] września 2015 r. nr [...] [...], utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w P. z dnia [...] maja 2015 r., nr [...], odmawiającą uchylenia, po wznowieniu postępowania, decyzji ostatecznej w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2008 r.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło na tle stanu faktycznego sprawy, w której decyzją z [...] lipca 2012 r. Dyrektor UKS określił skarżącemu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym oraz kwoty zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2008 r. Decyzja ta stała się ostateczna.

Następnie skarżący, pismem z [...] września 2014 r., wniósł o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej ww. decyzją ostateczną. Do wniosku załączył kserokopie postanowienia z [...] czerwca 2013 r. o umorzeniu prowadzonego przeciwko niemu przez Inspektora Kontroli Skarbowej śledztwa. Postanowieniem z [...] października 2014 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej wznowił postępowanie w sprawie zakończonej decyzją ostateczną celem oceny przesłanek wznowienia postępowania. Następnie decyzją z [...] maja 2015 r. odmówił uchylenia w całości decyzji ostatecznej z uwagi na niestwierdzenie istnienia przesłanek określonych w art. 240 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.; dalej: "Ordynacja podatkowa). Uzasadniając rozstrzygnięcie organ podkreślił, że skarżący zmierza de facto do zmiany uprzednio zapadłego rozstrzygnięcia. Zaznaczył, że włączył do akt sprawy akt oskarżenia przeciwko skarżącemu oraz protokół rozprawy z [...] czerwca 2014 r. przed Sądem Rejonowym w J. (sygn. [...] [...]) i akt oskarżenia o sygn. [...]. [...] przeciwko D. M., M. Ś. i in., zaś odmówił przeprowadzenia dowodu z zeznań M. W. oraz włączenia materiałów z postępowania prowadzonego przed Sądem Rejonowym w J. pod sygn. II K [...], zaznaczając że okoliczność ujawnienia tych dowodów przez skarżącego nie stanowi przesłanki do uchylenia decyzji, gdyż fakt istnienia okoliczności z nich wynikających był organowi znany w dniu wydawania decyzji ostatecznej. Odnosząc się natomiast do wniosku o włącznie do akt sprawy pełnych akt postępowania prowadzonego wobec D. M., M. Ś. i in. przez Prokuraturę Apelacyjną w S. wskazał, że udowodnienie określonym osobom prowadzenia działalności o charakterze przestępczym nie jest równoznaczne z uznaniem, że skarżący miał prawo do odliczenia podatku naliczonego z zakwestionowanych faktur, bowiem dowody te w żaden sposób nie odnoszą się do kwestii świadomości podatnika co do udziału w procederze mającym na celu uzyskiwanie korzyści majątkowych. Działania osób wymienionych w tym akcie oskarżenia były znane organowi z materiału dowodowego pozyskanego w sprawie zakończonej decyzją ostateczną. Również dowód w postaci ww. aktu oskarżenia nie stanowi okoliczności świadczącej o braku świadomości skarżącego uczestnictwa w przestępstwie. Organ zaznaczył, że ostateczna decyzja podatkowa wobec podatnika została wydana przed sporządzeniem aktu oskarżenia oraz rozprawą w sprawie II K [...]. Dowody te nie istniały zatem na dzień wydania decyzji ostatecznej. Nadto, we wniosku o przeprowadzenie dowodu z zeznań M. W. skarżący nie wskazał jaką rolę miałby on pełnić w sprawie rozliczenia podatkowego skarżącego oraz jaka okoliczność miałaby znaczenie dla sprawy wskutek przeprowadzenia tego dowodu. Organ zaznaczył również, że sprawa II K [...] nie dotyczyła skarżącego, w związku z czym Sąd Rejonowy w J. odmówił udostępnienia akt tej sprawy. Także postanowienie umarzające śledztwo prowadzone przeciwko skarżącemu nie stanowi podstawy dla wznowienia postępowania, ponieważ dotyczy rozliczeń skarżącego z tytułu podatku od towarów i usług za 2007 r., a nie rozliczeń za poszczególne miesiące 2008 r. W ocenie organu, zebrany w sprawie materiał dowodowy jednoznacznie wykazał, że podatnik miał pełną świadomość od kogo w 2008 r. dokonywał zakupu złomu, miał wiedzę lub powinien taką wiedzę posiadać, że transakcje udokumentowane kwestionowanymi fakturami wiążą się z przestępstwem popełnionym przez wystawcę faktur. W tej sytuacji organ stwierdził, że podatnik nie ujawnił nowych okoliczności faktycznych istniejących w dniu wydania decyzji, a fakt istnienia okoliczności wynikających z powołanych przez skarżącego dokumentów był znany organowi w dniu wydania decyzji ostatecznej.