Wyrok WSA w Warszawie z dnia 31 sierpnia 2018 r., sygn. I SA/Wa 2248/17

Nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Pirogowicz Sędziowie WSA Dariusz Chaciński WSA Iwona Kosińska (spr.) Protokolant referent Marcin Sieradzki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 sierpnia 2018 r. sprawy ze skargi Gminy [...] na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę

Uzasadnienie

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] listopada 2017 r., nr [...], po rozpatrzeniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy decyzję Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...] stwierdzającą nieważność decyzji Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 1992 r., nr [...], w części dotyczącej nieruchomości oznaczonej jako działka nr [...].

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] kwietnia 1992 r., na podstawie art. 18 ust. 1 oraz art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191, ze zm.), stwierdził nabycie z dniem 27 maja 1990 r. przez gminę [...] z mocy prawa, nieodpłatnie własności nieruchomości położonej w tej gminie, oznaczonej w ewidencji gruntów m.in. jako działka nr [...], o powierzchni [...] ha.

Z wnioskiem o stwierdzenie nieważności tej decyzji komunalizacyjnej Wojewody [...] w zakresie dotyczącej działki nr [...] (powstałej w wyniku podziału działki nr [...]) wystąpiła M. S.. Po jego rozpatrzeniu Minister Administracji i Cyfryzacji decyzją z dnia v kwietnia 2015 r. stwierdził nieważność decyzji Wojewody [...] w części dotyczącej nieruchomości oznaczonej jako działka nr [...].

Nie zgadzając się z tym rozstrzygnięciem, Gmina [...] wniosła o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Po jego rozpatrzeniu Minister Administracji i Cyfryzacji decyzją z dnia [...] września 2015 r. nr [...] uchylił własną decyzję z dnia [...] kwietnia 2015 r. i stwierdził, że decyzja komunalizacyjna Wojewody [...] w zakresie dotyczącym działki nr [...] została wydana z naruszeniem prawa. Rozstrzygniecie organu podyktowane było wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 12 maja 2015 r., sygn. akt P 46/13. Powyższa decyzja Ministra Administracji i Cyfryzacji została zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który wyrokiem z dnia 19 lutego 2016 r., sygn. akt I SA/Wa 1757/15, uchylił zaskarżoną decyzję. Sąd I instancji uznał, że istotą sporu jest ustalenie, czy w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 12 maja 2015 r., sygn. akt P 46/13, organ, mając na względzie znaczny upływ czasu od wydania kontrolowanej w postępowaniu nadzorczym decyzji, mógł ograniczyć się jedynie do stwierdzenia, na podstawie art. 158 § 2 w zw. z art. 156 § 2 kpa, że wydana ona została z naruszeniem prawa, czy też winien ją wyeliminować z obrotu prawnego ze skutkiem ex tunc. W uzasadnieniu wydanego orzeczenia Sąd ten wyjaśnił, że orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego ma charakter zakresowy i dotyczy wyłącznie decyzji, które były podstawą nabycia prawa utraconego w wyniku aktów normatywnych pozbawiających prawa własności (wywłaszczenie, przejęcie z mocy prawa na własność Państwa), a zatem orzeczenie to nie powinno mieć zastosowania do Skarbu Państwa czy gminy, które nabyły prawa w następstwie wywłaszczenia lub komunalizacji. Skargę kasacyjną od tego wyroku Naczelny Sąd Administracyjny oddalił wyrokiem z dnia 10 maja 2017 r., sygn. akt I OSK 1572/16.