Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 23 sierpnia 2018 r., sygn. II SA/Sz 444/18

Policja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Bukowiecka-Kleczaj (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Sokołowska, Sędzia WSA Patrycja Joanna Suwaj Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Skrzetuska-Gajos po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 23 sierpnia 2018 r. sprawy ze skargi T. W. na orzeczenie Komendanta Wojewódzkiego Policji w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary dyscyplinarnej nagany uchyla zaskarżone orzeczenie

Uzasadnienie

Orzeczeniem z dnia [...] r. nr [...] Komendant Powiatowy Policji w D. P. uznał nadkom. T. W. winnym tego, że w niewłaściwy sposób wykorzystywał zwolnienie lekarskie z dnia [...] r. seria BP nr [...] o czasowej niezdolności do służby wystawione na okres od [...] r. do dnia [...] r. z powodu choroby w ten sposób, że w okresie od [...] r. do [...] r. przebywał na terenie [...], czym naruszył dyscyplinę służbową w sposób określony w art. 132 ust. 3 pkt 3 w zw. z art. 121e ust. 1 ustawy o Policji. Za popełnione przewinienie dyscyplinarny przełożony wymierzył karę nagany.

Pismem z dnia 20 grudnia 2017 r. T. W. złożył odwołanie od wyżej wskazanego orzeczenia, wnosząc na podstawie art. 135n ust. 4 ustawy o Policji o umorzenie postępowania dyscyplinarnego. Zdaniem obwinionego, w toku czynności przeprowadzonych w ramach postępowania dyscyplinarnego popełnionych zostało wiele błędów formalnych oraz naruszone zostały jego podstawowe prawa, określone w art. 135f ust. 1 pkt 1-3 ustawy o Policji. Ponadto w treści uzasadnienia "zawarte zostały informacje, które są kłamstwem". Według obwinionego, opisana w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia sytuacja, jakoby w dniu 14 czerwca 2017 r. miał kwestionować decyzje Komendanta Powiatowego Policji w D. P., nie miała miejsca. Obwiniony nigdy nie kwestionował kompetencji asp. szt. M. S., ponieważ nic go do tego nie uprawnia i nie jest "w jego stylu zniżanie się do poziomu intelektualnego małych ludzi". Odnosząc się do samej treści zarzutu stwierdził, że zawiera on nieprawdziwe dane, bowiem czas jego pobytu na terenie [...] "jest fałszywy", co jego zdaniem pod znakiem zapytania stawia prawdziwość pozostałych kwestii zawartych w uzasadnieniu orzeczenia Komendanta Powiatowego Policji w D. P.. Informację o prawdziwym terminie oraz powodach pobytu jego i jego rodziny na terenie [...], rzecznik dyscyplinarny mógłby uzyskać od niego lub jego żony, gdyby tylko zechciał właściwie realizować obowiązki wynikające z przepisów rozdziału 10 ustawy o Policji. T. W. podkreślił, że przedłożył Komendantowi Powiatowemu Policji w D. P. zaświadczenie lekarskie, z którego wynikało, że nie musi przebywać w miejscu zamieszkania. W dniu 6 października 2017 r. obwiniony otrzymał protokół z kontroli prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego sporządzony przez I Zastępcę Komendanta Powiatowego Policji w D. P. podinsp. Ł. C.. Kontrolę tę przeprowadzono nie wychodząc zza biurka w dniu [...] r. i "inwigilując w tym celu informacje umieszczone na prywatnym profilu" Facebooka obwinionego i jego żony. Postępując w ten sposób podinsp. Ł. C. - zdaniem skarżącego - nie dopełnił obowiązku wynikającego z procedury przeprowadzenia kontroli prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego, wymagającej powołania stosownej komisji posiadającej kompetencje w tym zakresie, przeprowadzenia kontroli w miejscu zamieszkania lub pobytu osoby przebywającej na zwolnieniu lekarskim oraz zasięgnięcia opinii lekarza specjalisty w zakresie zaleceń lekarskich, co wynika z przepisów określonych w rozporządzeniu MPiPS z 27 lipca 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu kontroli prawidłowości wykorzystywania zwolnień lekarskich od pracy oraz formalnej kontroli zaświadczeń lekarskich. T. W. stwierdził, że przed zaplanowaniem wyjazdu z rodziną do [...], do swojej siostry, zasięgnął w tej sprawie opinii lekarza M. Ż., która stwierdziła cyt.: "jeżeli ma pan wrócić do zdrowia i pracy to dla mnie nieważne jest, czy moczy pan nogi w Bałtyku, czy w Morzu Adriatyckim". W opinii obwinionego, miał być to czas spędzony w towarzystwie najbliższej rodziny, a celem tego pobytu miała być poprawa stanu zdrowia i powrót do pracy. Jednocześnie T. W. podniósł, że nie skorzystał ze swoich praw, w tym nie złożył wyjaśnień i nie zapoznał się z aktami sprawy, bowiem tych praw został pozbawiony wystawieniem przez rzecznika dyscyplinarnego wezwania przypadającego na ostatni dzień jego zwolnienia lekarskiego oraz dzień zaplanowanej wcześniej wizyty lekarskiej. Pismo obwinionego zawierające usprawiedliwienie nieobecności nie zostało uwzględnione i nie zostało wydane w tej kwestii postanowienie. Zdaniem obwinionego wezwanie na dzień 27 listopada 2017 r. wystawione zostało celowo tak, aby pozbawić go przysługujących praw wynikających z art. 135f ust. 1 ustawy o Policji. W tym samym celu, na ten sam dzień i tę samą godzinę rzecznik dyscyplinarny wystawił wezwanie do zapoznania z aktami postępowania, chociaż procedurę w tej sprawie jasno określa art. 135i ust. 1 i 3 cytowanej powyżej ustawy. Rzecznik dyscyplinarny przekroczył również swoje uprawnienia nie realizując obowiązku wynikającego z art. 135i ust. 7 ustawy o Policji, z którego w sposób oczywisty wynika, że postanowienie o zakończeniu czynności dowodowych wydaje się po zapoznaniu obwinionego z aktami postępowania dyscyplinarnego. Cytowany przepis nie przewiduje wydania postanowienia o zakończeniu czynności dowodowych przed zapoznaniem obwinionego z aktami postępowania dyscyplinarnego.