Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 29 sierpnia 2018 r., sygn. I SA/Ol 390/18

Interpretacje podatkowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Renata Kantecka (sprawozdawca) Sędziowie sędzia WSA Wojciech Czajkowski asesor WSA Katarzyna Górska po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 29 sierpnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Spółki A na postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia "[...]", nr "[...]", "[...]", "[...]" w przedmiocie pozostawienia bez rozpatrzenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej I. uchyla zaskarżone postanowienie, II. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz skarżącej kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 28 grudnia 2017r., A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M. (zwana dalej: "stroną", "Spółką", "wnioskodawcą"), reprezentowana przez doradcę podatkowego, wystąpiła do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zakwalifikowania do wartości niematerialnej i prawnej oprogramowania komputerowego i zasad zaliczenia w koszty uzyskania przychodu wydatków na jego nabycie wraz z kosztami wdrożenia oraz wydatków na jego konserwację.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynikało, że głównym przedmiotem działalności gospodarczej wnioskodawcy jest produkcja "[...]". B. (spółka z siedzibą we F.) posiada całość udziałów w kapitale zakładowym strony. Wnioskodawca wyjaśnił, że w 2017r. nabył od B. oprogramowanie "[...]" (dalej zwane oprogramowaniem). Oprogramowanie to zostało zakupione przez dostawcę od podmiotu C. z siedzibą we F.. Na podstawie zawartej umowy B. zobowiązała się do odpłatnej dostawy oprogramowania i odpłatnego wdrożenia w terminie do 31 grudnia 2017r. Nadto dostawca zobowiązał się do odpłatnej konserwacji oprogramowania (korygowanie błędów, poprawa wydajności, wprowadzenie wymaganych zmian) w okresach rocznych; pierwszy okres świadczenia usługi będzie trwał od momentu wdrożenia i dostawy do dnia 31 marca 2018r., następny od 1 kwietnia 2018r. do 31 marca 2019r. Spółka oświadczyła, że nie jest w stanie przyporządkować jaka część kosztu poniesienia zakupu tej usługi dotyczy konkretnego roku podatkowego. Opisując stan faktyczny strona wyjaśniła, że nabyła prawo do bezterminowego użytkowania oprogramowania na 24 stanowiskach komputerowych. Zaznaczyła przy tym, że nie nabyła żadnych praw autorskich do oprogramowania, jak i uprawnień do korzystania z autorskich praw majątkowych w rozumieniu art. 74 ust. 4 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Spółka może użytkować oprogramowanie tylko do wewnętrznych celów w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Koszty nabycia przekroczyły kwotę 3.500 zł, zaś oprogramowanie będzie użytkowane dłużej niż rok. Dodatkowo wskazała, że opłata za użytkowanie miała charakter jednorazowy i wydatek na oprogramowanie został właściwie udokumentowany. Został poniesiony celem poprawy wydajności prowadzonej działalności gospodarczej. Natomiast rok podatkowy wnioskodawcy jest rokiem kalendarzowym.