Wyrok WSA w Lublinie z dnia 22 sierpnia 2018 r., sygn. I SA/Lu 206/18

Podatek od towarów i usług; Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Kazubińska-Kręcisz Sędziowie WSA Ewa Ibrom, Asesor sądowy Jerzy Parchomiuk (sprawozdawca) Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Kożuch po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 22 sierpnia 2018 r. sprawy ze skargi K. S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za marzec 2013 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną do sądu decyzją z [...] po rozpatrzeniu odwołania K. S. (dalej jako: podatnik lub skarżący), Dyrektor Izby Administracji Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w H. z [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za marzec 2013 r.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji przedstawiono następujący stan sprawy:

W toku przeprowadzonej u podatnika kontroli podatkowej w zakresie prawidłowości rozliczenia podatku od towarów i usług za miesiące styczeń, marzec

i lipiec 2013 r. stwierdzono nieprawidłowości, które stały się podstawą wszczęcia postępowania podatkowego. Ustalono, że w rejestrze VAT zakupów w marcu 2013 r. podatnik zaewidencjonował dwie faktury wystawione przez P. dokumentujące zakup surowca bursztynowego. W ocenie organu podatkowego transakcje udokumentowane ww. fakturami VAT nie odzwierciedlają rzeczywistych operacji gospodarczych. Dostawy towaru wynikające z zakwestionowanych faktur nie zostały dokonane przez J. J.. Ustalenia te oparto na wynikach kontroli podatkowej oraz materiałach zebranych w toku postępowania podatkowego, w tym prawomocnej decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w G. z [...] w której kontrahentowi podatnika - J. J. określono podatek od towarów i od towarów i usług z tytułu wystawionych faktur VAT na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Z 2017 r., poz. 1221, ze zm.; dalej jako: u.p.t.u.). Z decyzji wynikało, że działalność tego przedsiębiorcy w przeważającej większości ograniczała się jedynie do wystawiania "pustych" faktur, nie dokumentujących rzeczywistych transakcji gospodarczych. W związku z tym podatek naliczony wynikający z faktur VAT wystawionych przez J. J. na rzecz podatnika nie stanowi podstawy do obniżenia podatku należnego.