Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 28 sierpnia 2018 r., sygn. I SA/Gd 582/18

Dla nabycia prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej przewidzianej w art. 27f ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.f. konieczne jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: posiadania władzy rodzicielskiej i jej faktycznego wykonywania w danym roku podatkowym. W celu nabycia prawa do przedmiotowej ulgi podatnik powinien wykazać, że w danym roku podatkowym wykonywał (art. 95 § 1 K.r.o. w związku z art. 96 § 1 K.r.o.), a nie tylko posiadał władzę rodzicielską (art. 97 § 1 K.r.o.). Dla nabycia prawa do odliczenia ulgi, konieczne jest w szczególności wychowywanie przez podatnika (rodzica) dziecka (wykonywanie pieczy nad osobą dziecka, zarząd jego majątkiem oraz reprezentowanie dziecka). Obowiązek alimentacyjny względem małoletnich dzieci nie stanowi wykonywania władzy rodzicielskiej, gdyż obciąża rodziców niezależnie od tego, czy przysługuje im władza rodzicielska. Organy podatkowe, realizując zadania procesowe, muszą pojęcie "wykonywanie władzy rodzicielskiej" oceniać w kontekście konkretnych zachowań rodziców wobec każdego dziecka w danym roku podatkowym oraz ustalić czy i w jaki sposób rodzice sprawowali taką władzę. Istotne przy tym jest jej faktyczne wykonywanie, a nie jedynie jej formalny aspekt. Dla potrzeb zastosowania omawianej ulgi podatkowej nie jest konieczne badanie stosunków pomiędzy rodzicami i dziećmi. Konieczne zaś jest przeprowadzenie ustaleń faktycznych odnośnie do wykonywania przez każdego z rodziców władzy rodzicielskiej i co istotne w konkretnym, poddanym badaniu roku podatkowym.

Teza od Redakcji

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Zdzienicka-Wiśniewska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Janina Guść, Sędzia NSA Alicja Stępień, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Zalewska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 28 sierpnia 2018 r. sprawy ze skargi M. F. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia 20 kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2015 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. z dnia 26 stycznia 2018 r. nr [...]; 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej na rzecz skarżącej kwotę 387 (trzysta osiemdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.