Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 26 lipca 2018 r., sygn. I SA/Wr 491/18

Podatek od towarów i usług

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Anetta Makowska-Hrycyk (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Dagmara Dominik-Ogińska, Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska, Protokolant starszy sekretarz sądowy Magdalena Dworszczak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 lipca 2018 r. sprawy ze skargi A spółki z o.o. z siedzibą w C. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. z dnia [...] lutego 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za kwiecień i marzec 2014 r. oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi A sp. z o.o. z siedzibą w C. (dalej: Spółka, Strona skarżąca) jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. (dalej: organ odwoławczy)z [...] lutego 2018 r. nr [...], utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika D. Urzędu Skarbowego we W. (dalej: organ pierwszej instancji) z [...] listopada 2016 r. nr [...] określającą stronie skarżącej zobowiązanie w podatku od towarów i usług za marzec 2014 r. i kwiecień 2014 r. w wysokości odpowiednio: 14 239 zł i 91 721 zł.

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie sprawy.

W wyniku przeprowadzonego wobec Spółki postępowania podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług za marzec i kwiecień 2014 r., organ pierwszej instancji stwierdził nieprawidłowości w zakresie obniżenia należnego podatku od towarów i usług o podatek naliczony, wynikający w sumie z 8 faktur wystawionych przez B spółkę z o.o. z siedzibą we W. (dalej: B), a które nie dokumentowały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych (zakup oleju napędowego):

- za marzec 2014 r. w łącznej kwocie 28 151, 63 zł (3 faktury),

- za kwiecień 2014 r. w łącznej kwocie 111 651, 32 zł (5 faktur)

co w obu przypadkach uznane zostało za naruszenie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2011 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011, nr 177, poz. 1054 ze zm.- dalej: u.p.t.u.)