Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 26 lipca 2018 r., sygn. I SA/Po 1172/17

Podatek od towarów i usług; Podatkowe postępowanie

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont Sędziowie Sędzia WSA Waldemar Inerowicz (spr.) Sędzia WSA Monika Świerczak Protokolant: st. sekretarz sądowy Katarzyna Fornalik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 lipca 2018 r. sprawy ze skargi B.R. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania w podatku od towarów i usług za styczeń, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, wrzesień, październik 2012 r. oraz nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za sierpień 2012 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. decyzją z dnia [...] r., nr [...], określił B. R. (dalej jako: "podatnik" lub "skarżący") zobowiązanie w podatku od towarów i usług za miesiące: styczeń, od marca do lipca, wrzesień i październik 2012 r. oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za sierpień 2012 r.

W motywach rozstrzygnięcia wskazano, że podatnik w 2012 r. prowadził działalność gospodarczą pod firmą X. w [...], przedmiotem której było świadczenie usług gastronomicznych, rozrywkowych i rekreacyjnych, a także kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek. W toku prowadzonego postępowania ustalono, że podatnik w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonał w dniu 26 kwietnia 2012 r. dostawy gruntów na podstawie aktu notarialnego Rep. A nr [...] oraz faktury nr FV [...] Ponadto stwierdzono, że podatnik w 2012 r. przeprowadził także 14 innych transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowych położonych w miejscowościach: K. , R. i C. , których nie wykazał w rejestrach sprzedaży oraz w odpowiednich deklaracjach VAT-7. Zbyte nieruchomości podatnik nabył w latach 2010-2012. W związku z tym stwierdzono, że podatnik dokonując sprzedaży ww. nieruchomości był podatnikiem podatku od towarów i usług, gdyż prowadził działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm. - w skrócie: "ustawa o PTU") w zakresie obrotu nieruchomościami. Organ I instancji wskazał, że podatnik zakupił grunty orne z zamiarem ich przekształcenia w grunty budowlane (o czym świadczą złożone przez niego wnioski, w niedługim czasie po ich zakupie, i ich podział na działki o powierzchni pozwalającej na zabudowę mieszkaniową jednorodzinną) oraz grunty, w stosunku do których poprzedni ich właściciel, przed ich sprzedażą, złożył już wnioski o wydanie decyzji o warunkach zabudowy. W ocenie organu, podatnik dokonując zakupu nieruchomości gruntowych miał świadomość celu ich zakupu. Ponadto zaznaczono, że sprzedaż działek nie ograniczała się do jednego roku i nie była wykonana jednorazowo. Działania podatnika wskazują na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, powtarzalny i w celach zarobkowych, na co z kolei wskazuje wykazany za 2012 r. dochód uzyskany z tytułu ich sprzedaży. W ocenie organu, z zebranego materiału dowodowego wynika, że działki sprzedane w 2012 r. nie zostały nabyte przez podatnika do jego majątku osobistego, czy też na własne cele mieszkaniowe, a okoliczność tę potwierdził sam podatnik w dniu 15 września 2016 r. zeznając do protokołu, że uzyskany przychód ze sprzedaży działek przeznaczał na zakup kolejnych gruntów. W związku z tym organ I instancji uznał, że działki nie zostały nabyte w celu zaspokojenia mieszkaniowych potrzeb osobistych strony, lecz stanowiły jego działalność gospodarczą, prowadzoną w zakresie obrotu nieruchomościami. Ponadto organ I instancji stwierdził, że sprzedaż działek w 2012 r. winna była być wykazana w ewidencji sprzedaży za ten rok. Jednocześnie zaznaczono, że w przypadku działek: nr [...], obręb R. i nr [...] oraz nr [...] obręb C., które nie zmieniły swojego charakteru, tj. wg stanu na 2012 r. nie zostały ustalone dla nich warunki zabudowy oraz nie obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, a zgodnie z zapisami ewidencji gruntów na dzień ich zakupu jak i na dzień ich sprzedaży grunty te miały niezmiennie charakter rolny, ich dostawa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.