Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 11 lipca 2018 r., sygn. I SA/Ol 262/18

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Wiesława Pierechod, Sędziowie sędzia WSA Jolanta Strumiłło, asesor WSA Katarzyna Górska (sprawozdawca),, Protokolant specjalista Paweł Guziur, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lipca 2018 r. sprawy ze skarg A. B. na decyzje Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]", "[...]" w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od grudnia 2013 r. do maja 2014 r. oraz od czerwca do listopada 2014 r. oddala skargi

Uzasadnienie

Przedmiotem skarg A. B. (dalej: "skarżąca" lub "podatnik") są dwie decyzje Dyrektora Izby Administracji Skarbowej (dalej: "organ odwoławczy" lub "DIAS") utrzymujące w mocy decyzje Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej (dalej: "organ kontroli", "organ pierwszej instancji" lub "UKS") z dnia "[...]" o nr: "[...]" oraz "[...]" w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług oraz nadwyżki do zwrotu lub do przeniesienia za poszczególne miesiące od grudnia 2013 r. do listopada 2014 r. Kwestią sporną w obu rozpatrywanych sprawach jest możliwość odliczenia podatku naliczonego w łącznej kwocie 492.224.79 zł

Podstawą wydania zaskarżonych decyzji były ustalenia poczynione przez UKS w trakcie kontroli przeprowadzonej w firmie A A. B. Organ stwierdził, że w ewidencji zakupów VAT skarżąca ujęła w obu kontrolowanych okresach łącznie 20 faktur wystawionych przez Z. L., które to faktury, zdaniem organu, nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Faktury dotyczą zakupu robót budowlanych, robót ziemnych, fundamentowych, konstrukcyjnych i instalacyjnych, a także zakupu towarów.

Ustalono, że skarżąca w dniu "[...]" zawarła z A umowę o dofinansowanie ramach PO Innowacyjna Gospodarka Działanie 4.3 Kredyt technologiczny, a także umowę dnia z "[...]" o kredyt technologiczny na wybudowanie hali produkcyjnej z zapleczem socjalno-biurowym (zakład obróbki metali wraz z zapleczem socjalno-biurowym) Łączna wartość przedsięwzięcia miała wynosić 1.380.242 zł, w tym 966.169 zł z kredytu, zaś pozostała część miała zostać pokryta z wkładu własnego skarżącej.