Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 24 lipca 2018 r., sygn. I SA/Gd 383/18

Podatek akcyzowy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Alicja Stępień, Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń (spr.), Sędzia WSA Marek Kraus, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Dorota Zawiślińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 24 lipca 2018 r. sprawy ze skargi P.T. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej [...] z dnia 28 lutego 2018 r., nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 28 lutego 2018 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej, po rozpatrzeniu odwołania P.T. od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 28 września 2017 r. w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego marki Mercedes-Benz ML 350, poj. silnika 2987 cm3, rok prod. 2012 i nr VIN: [...] w wysokości 20.461,00 zł, utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że pismem z dnia 24 maja 2016 r. P.T. wniósł o zwolnienie z podatku akcyzowego samochodu osobowego marki Mercedes-Benz ML 350, poj. silnika 2987 cm3, rok prod. 2012 i nr VIN: [...] w związku z przybyciem na terytorium kraju na pobyt stały z terytorium Niemiec.

Kwestią sporną w sprawie pozostawało to, czy skarżący mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku akcyzowego na podstawie art. 110 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz.U. z 2014 r., poz. 752 ze zm.), zwanej dalej u.p.a. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od akcyzy samochód osobowy przywożony przez osobę fizyczną przybywającą na terytorium kraju na pobyt stały lub powracającą z czasowego pobytu z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju, jeżeli łącznie są spełnione wymienione w przepisie warunki. Bezspornie skarżący przebywał w Niemczech w różnych okresach czasu, zaś w okresie 2015/2016 przez nieprzerwany okres dłuższy niż wymagany przez ustawodawcę czas 185 dni. Bezspornie też skarżący posiadał i użytkował wskazany samochód w państwie członkowskim przez wymagany okres 6 miesięcy, bowiem nabył go w dniu 29 kwietnia 2015 r., zaś za datę powstania obowiązku podatkowego wskazał dzień 24 maja 2016 r. Niemniej jednak zdaniem organu skarżący nie spełnił jednego z warunków zwolnienia, związanego z przeniesieniem się na pobyt stały do Niemiec. Jego pobyt w tym kraju miał charakter wyjazdu związanego z rozbudową działalności gospodarczej, a nie z przesiedleniem się. Działalność prowadzona przez skarżącego dotyczyła międzynarodowego zarobkowego przewozu drogowego rzeczy. Jak sam skarżący wyjaśniał, przebywał na terenie Niemiec w celu prowadzenia obsługi zagranicznych kontrahentów przedsiębiorstwa oraz zarządzania kierowcami i taborem wykonującym zlecenia na terenie tego kraju. Siedziba działalności prowadzonej przez skarżącego pozostała na terenie Polski, pozostał również polskim rezydentem podatkowym. Skarżący nie zgłosił też swojego wyjazdu w organie gminy, podczas gdy zgodnie z art. 36 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r., poz. 722 ze zm.) obywatel polski, który wyjeżdża z kraju z zamiarem stałego pobytu poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, jest obowiązany zgłosić swój wyjazd oraz obywatel, który wyjeżdża poza granice Rzeczypospolitej Polskiej bez zamiaru stałego pobytu, na okres dłuższy niż 6 miesięcy, jest obowiązany zgłosić swój wyjazd oraz powrót.