Postanowienie WSA w Olsztynie z dnia 19 czerwca 2018 r., sygn. II SAB/Ol 17/18

Służba celna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Matuszak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant Referent Małgorzata Gaida po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 czerwca 2018 r. sprawy ze skargi K.K. na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w sprawie odwołania od decyzji o zwolnieniu ze służby postanawia odrzucić skargę. WSA/post.1 - sentencja postanowienia

Uzasadnienie

K. K. złożył do tut. Sądu skargę na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w O. polegającą na braku czynności procesowych w sprawie odwołania od decyzji administracyjnej o zwolnieniu skarżącego ze służby zawartej w propozycji pracy złożonej pismem z dnia 12 maja 2017r., przekazanej skarżącemu 29 maja 2017r. Podał, że organ twierdzi, że propozycja pracy nie jest decyzją administracyjną i odmawia zarówno przekazania odwołania do właściwego organu drugiej instancji - Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, jak też odmawia rozpoznania tego odwołania. W związku z tym wniósł o uznanie przez Sąd, że propozycja pracy jest w swej istocie decyzją administracyjną o zwolnieniu skarżącego ze służby oraz o nakazanie organowi podjęcia stosownych działań prawnych, tj. przekazania odwołania skarżącego do Szefa Krajowej Administracji Skarbowej (jeśli Sąd uzna go za organ właściwy do merytorycznego rozpoznania odwołania) lub o zobowiązanie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w O. do merytorycznego rozpoznania odwołania skarżącego (jeżeli Sąd uzna Dyrektora za organ właściwy).

W uzasadnieniu skarżący podał, że skarżący zaczął pełnić służbę w Służbie Celnej od 2004r. Pismem z dnia 12 maja 2017r., przekazanym skarżącemu w dniu 29 maja 2017r., otrzymał propozycję pracy będącą - w ocenie skarżącego - decyzją o zwolnieniu go ze służby albowiem każda decyzja skarżącego w stosunku do tej propozycji (tj. zarówno jej przyjęcie, jak i ewentualne nieprzyjęcie) skutkowała w efekcie zwolnieniem skarżącego ze służby i utratą statusu funkcjonariusza. W związku z tym skarżący odwołał się od tej decyzji pismem z dnia 7 czerwca 2017r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w piśmie z dnia 23 czerwca 2017r. stwierdził, że skarżącemu nie przysługuje odwołanie od propozycji pracy i w związku z tym nie zostanie ono rozpoznane merytorycznie. Skarżący podał ponadto, że w dniu 6 lipca 2017r. złożył zażalenie do Szefa KAS na bezczynność, ale w odpowiedzi z dnia 28 lipca 2017r. poinformowano go, że nie przysługuje mu prawo do wniesienia zażalenia. Wyjaśnił, że został zmuszony do przyjęcia propozycji zatrudnienia, ale cały czas kwestionuje jej zasadność i domaga się złożenia mu propozycji służby, a tym samym utrzymania statusu funkcjonariusza Służby Celno-Skarbowej. Wskazał, że fakt zwolnienia go ze służby potwierdza to, że musiał złożyć oświadczenie majątkowe w trybie art. 200 ust. 1 pkt. 1 ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej z dnia 16 listopada 2016 roku (Dz. U z 2016r. poz. 1947 ze zm., dalej jako: ustawa o KAS), czyli w trybie przewidzianym dla osób zwalnianych ze służby. Podniósł, że otrzymana propozycja pracy ingeruje bezpośrednio w jego prawa i wpływa na jego status jako funkcjonariusza, albowiem niezależnie od decyzji skarżącego zwalnia go ze służby i pozbawia statusu funkcjonariusza. W sytuacji zaś, gdy organ ingeruje w stosunek materialnoprawny funkcjonariusza, niezbędnym jest wydanie decyzji administracyjnej. Podniósł, że otrzymał mianowanie do służby i podstawa prawna jego stosunku służbowego ma charakter administracyjno-prawny. Powołując się na orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego wydane na tle poprzednio obowiązującej ustawy wskazał, że w procesie transformacji Służby Celnej każdy funkcjonariusz powinien otrzymać indywidualną decyzję administracyjną określającą miejsce pełnienia służby, stopień oraz uposażenie, a w stosunku do funkcjonariuszy celnych nie obowiązują żadne mechanizmy prawne tzw. wypowiedzenia zmieniającego określonego w Kodeksie pracy. Podkreślił, że zakwalifikowanie danego pisma jako decyzji administracyjnej nie wymaga, aby pismo to zawierało wszystkie składniki decyzji przewidziane w art. 107 § 1 k.p.a., lecz wystarczy, że zawiera ono co najmniej oznaczenie organu i adresata aktu, rozstrzygnięcie w sprawie. Poza tym o istocie aktu prawnego przesądza jego treść, a nie forma lub nazwa. Wskazał, że w przypadku gdy uprawnienia strony nie powstają bezpośrednio z mocy prawa, lecz w wyniku konkretyzacji normy prawnej, organ administracyjny - o ile nie jest przewidziana inna forma jego działania - obowiązany jest dokonać tej konkretyzacji w drodze decyzji administracyjnej. Dochowanie tych wymogów jest tym bardziej istotne w sytuacji wydania przez organ decyzji uznaniowej, a z taką mamy do czynienia w niniejszej sprawie. Wskazał, że zgodnie z art. 169 ust 4 ustawy przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej z dnia 16 listopada 2016r. (Dz.U. z 2016r. poz. 1948 ze zm., dalej jako: ustawa Przepisy wprowadzające KAS) propozycja pełnienia służby w Służbie Celno-Skarbowej stanowi decyzję ustalającą warunki pełnienia służby, a zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądów administracyjnych oraz poglądów doktryny akt mianowania do służby, jak i akt zwalniający ze służby należą do kategorii decyzji administracyjnych. Zatem otrzymana przez skarżącego propozycja pracy jest w swej istocie decyzją zwalniającą go ze służby w Służbie Celno-Skarbowej. Natomiast organ pozostaje w bezczynności, gdyż nie chce przekazać odwołania skarżącego do Szefa KAS w trybie 133 k.p.a, ani też (ewentualnie) nie chce się uznać za organ właściwy do rozpoznania sprawy.