Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 12 czerwca 2018 r., sygn. I SA/Ol 261/18

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Jolanta Strumiłło Sędziowie sędzia WSA Wojciech Czajkowski (sprawozdawca) sędzia WSA Przemysław Krzykowski po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 12 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. N. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania oddala skargę

Uzasadnienie

M. N. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]" r. w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.

Z uzasadnienia powołanego rozstrzygnięcia wynika, że decyzją z dnia "[...]"r. Naczelnik Urzędu Skarbowego określił M. N. zobowiązanie w podatku od towarów i usług za miesiące od sierpnia do grudnia 2012 r.. Organ podał, że jej doręczenia podatnikowi dokonano w trybie zastępczym, przewidzianym w art. 150 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) - dalej również jako "O.p.", w dniu 4 lutego 2015 r., po dwukrotnym awizowaniu korespondencji w dniach 21 stycznia i 29 stycznia 2015 r.. Z dniem 5 lutego 2015r. rozpoczął się bieg terminu do wniesienia odwołania od decyzji, który upłynął 18 lutego 2015 r..

Odwołanie od przedmiotowej decyzji zostało natomiast wniesione do organu I instancji, za pośrednictwem operatora pocztowego, w dniu 25 października 2017 r., tj. po upływie 14-dniowego terminu, blisko dwa i pół roku od daty doręczenia.

Wraz z odwołaniem wpłynął do organu wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia tego środka zaskarżenia. Jak podano we wniosku, o wydanej decyzji M. N. dowiedział się dopiero w 2017 roku, w związku z innym postępowaniem. Naczelnik Urzędu Skarbowego niezasadnie skierował zaś decyzję do nieobecnej wówczas strony, co uniemożliwiło złożenie odwołania w ustawowym terminie. Strona zarzuciła Naczelnikowi Urzędu Skarbowego, iż nie doprecyzował zakresu udzielonego przez nią pełnomocnictwa do reprezentowania. Bezpodstawne było więc pominięcie pełnomocnika w postępowaniu podatkowym i nie powiadomienie go o prowadzonym wobec M. N. postępowaniu podatkowym oraz wydaniu w tej sprawie decyzji. To z kolei stanowiło przyczynę naruszenia ustawowego terminu.