Postanowienie WSA w Łodzi z dnia 27 czerwca 2018 r., sygn. III SA/Łd 1149/17

Odrzucenie skargi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Krzemieniewska po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi L. N. na czynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie złożenia propozycji pracy postanawia: odrzucić skargę. a.l.

Uzasadnienie

III SA/Łd 1149/17

UZASADNIENIE

W dniu 6 listopada 2017 r. L. N. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na czynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. z dnia [...] r., polegającą na złożeniu propozycji pracy, doręczoną jej w dniu 5 maja 2017r. Jako postawę prawną wniesionej skargi wskazała art. 52 § 3 i art. 53 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2017r., poz. 1369 ze zm.) - dalej: p.p.s.a. Wniosła o uznanie złożonej jej propozycji pracy jako aktu lub czynności, o której mowa w art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. W przypadku uznania, że propozycja pracy stanowi decyzję administracyjną wniosła o wyraźne podkreślenie tego elementu w wyroku i uzasadnieniu. Zaskarżonej propozycji pracy zarzuciła nieważność i bezprawność z uwagi na brak podstaw prawnych do złożenia propozycji pracy w świetle przepisów ustawy z dnia 16 listopada 2016r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016r., poz. 1948 ze zm.), dalej p.w.u. o Krajowej Administracji Skarbowej, tj. naruszenie art. 165 ust. 3 i 7 oraz art. 170 ust. 1 tej ustawy oraz naruszenie art. 179 i 180 ustawy o KAS poprzez faktyczne zwolnienie jej ze służby pomimo braku zaistnienia wskazanych przesłanek. Ponadto zarzuciła, że zaskarżona czynność narusza art. 2, art. 7, art. 32 ust. 1 oraz art. 60 Konstytucji RP z uwagi na niekonstytucyjność zaskarżonej czynności. Z ostrożności procesowej, gdyby Sąd uznał, iż ogólnie możliwe było składanie funkcjonariuszom propozycji pracy, skarżąca podniosła, że nie było to właściwe w jej przypadku, gdyż właściwie zastosowane przesłanki art. 165 ust. 7 powinny prowadzić do przedłożenia jej propozycji służby. Uzasadniając wskazała, że począwszy od dnia 1 września 1997 r., do lutego 2017 r. pełniła służbę w Urzędzie Celnym w P. T., na stanowisku eksperta Służby Celnej, w stopniu aspiranta celnego. Z dniem 1 marca 29017 r. stała się funkcjonariuszem Służby Celno - Skarbowej. Następnie w wyniku wprowadzenia ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej, w dniu 5 maja 2017 r. przedstawiono jej propozycję pracy w ramach korpusu służby cywilnej w Izbie Administracji Skarbowej w Łodzi, Urzędzie Celno - Skarbowym w P. T., Dziale Podatku Akcyzowego i Podatku od Gier, na stanowisku starszego kontrolera skarbowego. Skarżąca pomimo kwestionowania legalności złożonej jej propozycji pracy, w dniu 15 maja 2017 r. zaakceptowała przedstawione jej warunki, gdyż zmusiła ją do tego jej aktualna sytuacja życiowa i osobista. Odmowa przyjęcia złożonej propozycji skutkowałaby bowiem, zgodnie z zawartym w niej pouczeniem rozwiązaniem z nią stosunku pracy, z upływem 3 miesięcznego okresu, liczonego od miesiąca, w którym złożyłaby świadczenie o odmowie przyjęcia propozycji pracy. Składając jednak oświadczenie o przyjęciu tych warunków zastrzegła, że będzie podejmować wszelkie kroki mające na celu pozostanie przy prawnie przysługującym statusie funkcjonariusza lub też jego odzyskanie. Strona wskazała także, iż kwestionując przedłożoną jej propozycję pracy ( stanowiąca w istocie zwolnienie ze służby) wystąpiła do Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z wezwaniem do wydania propozycji pracy, jednakże w odpowiedzi na powyższe wystąpienie otrzymała w dniu 28 czerwca 2017 r. pismo, z którego wynikało, iż proces przedstawienia propozycji pracy był prawidłowy. Dalej skarżąca wskazała, iż złożona jej propozycja pracy ingeruje bezpośrednio w jej prawa, gdyż wpływa na nabyty przez nią, w drodze decyzji administracyjnej, status funkcjonariusza. Ponadto, co istotne zarówno przyjęcie przedstawionej propozycji pracy, jak i jej odmowa skutkują pozbawieniem posiadanego przez skarżącą statusu funkcjonariusza. Skarżąca odwołując się do orzecznictwa sądów administracyjnych wywiodła, iż ingerencja w stosunek materialnoprawny funkcjonariusza wymaga formy decyzji administracyjnej, co oznacza, że zarówno akt mianowania do służby, jak i akt zwalniający ze służby należy do kategorii decyzji administracyjnej.