Postanowienie WSA w Krakowie z dnia 29 czerwca 2018 r., sygn. II SA/Kr 464/18

Umorzenie postępowania

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Iwona Niżnik-Dobosz (spr.) Sędziowie : WSA Krystyna Daniel WSA Tadeusz Kiełkowski Protokolant : Katarzyna Krawczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 czerwca 2018 r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] stycznia 2018 r. znak: [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy postanawia: I. umorzyć postępowanie sądowoadministracyjne, II. zwrócić skarżącej A. K. kwotę [...]zł (pięćset złotych) tytułem uiszczonego wpisu.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 23 stycznia 2018 r. (znak: [...]), na podstawie art. 54, art. 59, art. 61, art. 64 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r., poz. 1073 z późn. zm. - dalej jako: u.p.z.p.), § 1-9 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalenia wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. Nr 164, poz. 1588) oraz art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 4 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r., poz. 1257 z późn. zm. - dalej jako: k.p.a.),

- po rozpatrzeniu odwołania J. R. od wydanej z upoważnienia Prezydenta Miasta K. decyzji z dnia 6 października 2017 r., nr [...] o ustaleniu warunków zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego z wniosku Akademii [...] z siedzibą w W., pn.: "Budowa zespołu budynków mieszkalnych wielorodzinnych z usługami (do dwóch budynków), z garażem podziemnym, infrastrukturą techniczną oraz przebudowa zjazdu na działkach nr [...], [...], [...], [...] obr. [...] przy ul. [...] w K.",

Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy przedstawił dotychczasowy przebieg postępowania wskazując, że zaskarżona decyzja organu I instancji została wydana na skutek uchylenia przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze uprzednio wydanych decyzji w przedmiocie warunków zabudowy dla ww. zamierzenia inwestycyjnego. Następnie organ II instancji podał, że w toku ponownie prowadzonego postępowania organ I instancji sporządził kolejną - nową analizę architektoniczno-urbanistyczną, uzupełnił materiał dowodowy oraz ustosunkował się do wskazań Kolegium. Organ odwoławczy zaznaczył, że odwołania od ww. decyzji Prezydenta Miasta K. z dnia 6 października 2017 r. wnieśli J. R., Spółdzielnia Mieszkaniowa [...] w K. oraz A. K., przy czym - w ocenie organu - jedynie odwołanie J. R. zostało wniesione w terminie. Samorządowe Kolegium Odwoławcze wyjaśniło jednak, że niezależnie od powyższego, dokonując analizy akt sprawy z urzędu badało prawidłowość całego postępowania, stąd też pomimo uchybienia terminu do złożenia odwołań przez Spółdzielnię Mieszkaniową [...] w K. oraz A. K., wzięło również pod rozwagę z urzędu podniesione przez tych odwołujących się zarzuty. W dalszej kolejności organ odwoławczy wskazał, że poza sporem pozostawało to, iż w przedmiotowej sprawie, wobec nieobowiązywania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, istniały podstawy do przeprowadzenia postępowania na zasadach i w trybie określonym w art. 59 i n. u.p.z.p. Samorządowe Kolegium Odwoławcze, powołując się na przepisy u.p.z.p. i ww. rozporządzenia, mające zastosowanie w rozpoznawanej sprawie, podkreśliło, że organ I instancji dokonując ponownej analizy architektoniczno-urbanistycznej zweryfikował warunki oraz zasady zagospodarowania terenu i jego zabudowy wynikające z art. 61 ust. 1 u.p.z.p., w tym dotyczące wyrażonej w art. 61 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p. zasady dobrego sąsiedztwa. Tym samym, w ocenie organu odwoławczego, sporządzona w sprawie analiza urbanistyczno-architektoniczna odpowiadała wymogom formalnym określonym w ww. rozporządzeniu. Podniesiono przy tym, że wielkość obszaru analizy przyjęto w oparciu o trzykrotną szerokość frontu części działki nr [...] i nr [...] objętej przedmiotowym wnioskiem. Ponadto wyjaśniono, że szerokość frontu działki, na której planowana jest zabudowa kubaturowa wynosiła ok. 40 m (pomimo, że szerokość wjazdu, tj. część działki, która faktycznie przylega do ul. [...] wynosiła 12 m), stąd też z uwagi na uwarunkowania dotyczące terenu inwestycji obszar analizowany wyznaczono przyjmując trzykrotność szerokości działki przeznaczonej pod inwestycję kubaturową. Jednocześnie organ odwoławczy wskazał, że w obszarze analizowanym niewątpliwie istniały działki sąsiednie, pozwalające na kontynuację funkcji zabudowy i zagospodarowania terenu, tj. dz. nr [...], [...], [...], [...], [...] obr. [...], dz. nr [...], nr [...] obr. [...], dz. nr [...], nr [...], dz. nr [...] obr. [...]. Dodano również, że z przeprowadzonej analizy architektoniczno-urbanistycznej wynikało, iż realizacja planowanej zabudowy pozostawać będzie w zgodności z zasadami kształtowania ładu przestrzennego, a nadto w ocenie organu II instancji, parametry urbanistyczne zostały ustalone w sposób prawidłowy, na podstawie szerokiej weryfikacji stanu zagospodarowania w obszarze analizowanym. Podkreślono przy tym, że na terenie objętym analizą usytuowana była zróżnicowana zabudowa, obejmująca budynki mieszkalne wielorodzinne, jak również budynki wielorodzinne z usługami, co wprost szczegółowo wskazano w treści analizy urbanistyczno-architektonicznej z czerwca 2017 r. (akta sprawy k. nr [...]).