Wyrok WSA w Krakowie z dnia 20 czerwca 2018 r., sygn. I SA/Kr 450/18

Interpretacje podatkowe; Podatek dochodowy od osób prawnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia: WSA Stanisław Grzeszek Sędziowie: WSA Inga Gołowska WSA Waldemar Michaldo (spr.) Protokolant: specjalista Bożena Piątek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 czerwca 2018 r. sprawy ze skargi O. S.A. w T. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 lutego 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych - skargę oddala -

Uzasadnienie

W dniu 10 kwietnia 2014 r. wpłynął do Ministra Finansów wniosek Rafinerii T. S.A. ( obecnie Orlen Południe S.A. w T.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, w którym momencie Spółka powinna potrącić koszt uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych z tytułu podatku akcyzowego, który będzie ujęty w księgach rachunkowych na podstawie decyzji Naczelnika Urzędu Celnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (zwana dalej także "Spółką") prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na produkcji i sprzedaży wyrobów objętych podatkiem akcyzowym składając z tego tytułu deklaracje podatkowe i regulując stosowne zobowiązania. W zakresie zobowiązania podatkowego w akcyzie za jeden z miesięcy 2004 r. były prowadzone postępowania wobec Spółki. Z uwagi na skomplikowany charakter sprawy (w tym co do kwot potencjalnych zobowiązań) postępowania te były przedmiotem odwołań co prowadziło do ich uchyleń. W 2010 r. Spółka otrzymała ostatnią decyzję, która określała wysokość podatku w kwocie wyższej niż wynikająca z uprzednio złożonej deklaracji. Spółka złożyła odwołanie od tej decyzji i zawiązała w 2011 r. rezerwę na potencjalne wydatki z tytułu określonej zaległości. Wartość tej rezerwy nie została rozpoznana przez Spółkę jako koszt uzyskania przychodów. Dyrektor Izby Celnej w postępowaniu odwoławczym utrzymał w mocy powyższą decyzję. W dalszej kolejności Spółka złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na decyzję Dyrektora Izby Celnej (wykonalność tej decyzji została wstrzymana), która to została oddalona przez ten Sąd. a następnie skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego, która z kolei została oddalona wyrokiem z 2013 r. W tym samym roku Spółka ujęła w księgach zobowiązanie z tytułu zaległości określonej we wskazanej powyżej decyzji Naczelnika Urzędu Celnego wraz z należnymi odsetkami oraz dokonała ich zapłaty.