Wyrok WSA w Krakowie z dnia 12 czerwca 2018 r., sygn. I SA/Kr 407/18

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia: WSA Inga Gołowska (spr.) Sędziowie: WSA Waldemar Michaldo WSA Urszula Zięba Protokolant: Tomasz Famulski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 czerwca 2018 r. spraw ze skarg R. P. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 22 stycznia 2018 r. nr [...] i [...] w przedmiocie podatku od środków transportowych za 2014 i 2015 r. - skargi oddala -

Uzasadnienie

I.

Zaskarżonymi decyzjami z 22 stycznia 2018r., o numerach odpowiednio [...], [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu odwołań R. P. od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z 21 marca 2017r., o numerach odpowiednio [...], [...] stwierdzających nieważność ostatecznych rozstrzygnięć Prezydenta Miasta K. z 10 czerwca 2015r., nr [...] oraz z 31 lipca 2015r. nr [...], określającego R. P. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od środków transportowych za lata 2014 -2015, utrzymało w mocy ww. decyzje SKO w K. z 21 marca 2017r.

W podstawie materialnoprawnej decyzji powołano art. 9 ust. 7 ustawy z 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz. U. 2014r. poz. 849 ze zm. dalej-u.p.o.l.) oraz art. 247§1 pkt 1, art. 248, art. 233§1 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. 2017r. poz. 201 ze zm. dalej-O.p.).

Decyzje wydano w następującym stanie faktycznym i prawnym spraw:

Prezydent Miasta K. w ostatecznych decyzjach z 10 czerwca 2015r. i 31 lipca 2015r., określił R. P. wysokość zobowiązań w podatku od środków transportowych za lata 2014-2015. W dniu 19 października 2016r. podatnik, reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika wniósł o stwierdzenie nieważności ww. decyzji Prezydenta Miasta K.. Wnioskodawca zarzucił naruszenie art. 9 ust. 7 u.p.o.l. polegające na wydaniu decyzji określającej wysokość zobowiązania z tytułu podatku od środków transportowych za rok 2014 i 2015 przez niewłaściwy organ, co stanowi przesłankę nieważności z art. 247§1 pkt 1 O.p. Podatnik wskazał, iż zamieszkuje w miejscowości Dolny [...] na [...]. Według wnioskodawcy zgłoszenie emigracji stałej z 16 lutego 2015r. jedynie potwierdza stan faktyczny istniejący od końca 2008r. Jego zdaniem o powyższej okoliczności świadczy szereg słowackich dokumentów. Nadto podatnik wniósł o dopuszczenie dowodów z: dokumentów znajdujących się w aktach sprawy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie o sygn. akt: l SA/Kr [...]; przesłuchania strony; zeznań wskazanych świadków na okoliczność jego miejsca zamieszkania (centrum życiowego). W dniu 6 marca 2017r. podatnik dołączył do akt sprawy kserokopie słowackich dokumentów okazanych podczas przesłuchania w dniu 17 lutego 2017r. wraz z ich tłumaczeniami przysięgłymi. W dniu 13 marca 2017r. podatnik wskazał na nieprzeprowadzenie przez Kolegium wnioskowanych dowodów z zeznań świadków i wniósł o przeprowadzenie tych dowodów, chyba że Kolegium uznało za wystarczające dla wydania orzeczenia uwzględniającego wnioski o stwierdzenie nieważności decyzji podatkowych przeprowadzenie innych dowodów.