Wyrok WSA w Krakowie z dnia 14 czerwca 2018 r., sygn. II SA/Kr 592/18

Budowlane prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Szkodzińska Sędziowie : Sędzia WSA Tadeusz Kiełkowski Sędzia WSA Iwona Niżnik-Dobosz (spr.) Protokolant: Maksymilian Krzanowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 czerwca 2018 r. sprawy ze skargi [....] S.A. w W. na decyzję Wojewody z dnia [...] marca 2018 r. znak: [...] w przedmiocie sprzeciwu wobec zgłoszenia zamiaru budowy skargę oddala.

Uzasadnienie

Wojewoda decyzją z dnia 13 marca 2018 r. (znak: [...]), na podstawie:

- art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r., poz. 1257 z późn. zm. - dalej jako: k.p.a.) oraz

- art. 82 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. z 2017 r., poz. 1332 z późn. zm. - dalej jako: u.p.b.),

po rozpatrzeniu odwołania [...] S.A., reprezentowanej przez profesjonalnego pełnomocnika, od decyzji Starosty [...] z dnia 24 stycznia 2018 r. (znak: [...]), którą wniesiono sprzeciw w sprawie zgłoszenia zamiaru budowy "mobilnego masztu antenowego, tymczasowej stacji bazowej telefonii komórkowej na działce nr [...] położonej w miejscowości B. gm. B.", dokonanego przez pełnomocnika ww. spółki,

utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Pełnomocnik inwestora - [...] S.A. złożył w Starostwie Powiatowym w W. zgłoszenie zamiaru budowy obiektu tymczasowego określonego jako: "mobilny maszt antenowy tymczasowej stacji bazowej telefonii komórkowej", na dz. nr [...] w miejscowości B..

Decyzją z dnia 24 stycznia 2018 r. (znak: [...]), Starosta [...] wniósł sprzeciw w sprawie ww. zgłoszenia, powołując jako podstawę prawną art. 30 ust. 6 pkt 1 u.p.b. Zaznaczono przy tym, że organ I instancji uznał, iż zgłoszony obiekt budowlany, w myśl art. 3 pkt 1 i 3 u.p.b. jest budowlą (wolnostojącym masztem antenowym), stanowiącą całość techniczno-użytkową składającą się z szeregu elementów, które nie mogą działać oddzielnie. Dodano, że organ I instancji wskazał, iż roboty budowlane polegające na budowie stalowego mobilnego masztu antenowego o wysokości 28,13 m, szerokości 11 m, długości 11 m, składającego się z 5 segmentów kratowych o przekroju trójkąta usztywnionych odciągami linowymi mocowanymi do rusztu nad węzłem podporowym, 3 antenami sektorowymi wraz z wewnętrzną linią zasilającą, drogami kablowymi łączącymi urządzenia sterujące antenami, stanowią całość techniczno-użytkową. Jednocześnie, zdaniem organu I instancji, już sam fakt, iż przedsięwzięcie polegać ma na budowie stalowego mobilnego masztu antenowego oraz zamontowaniu pozostałego sprzętu pozwalającego na sprawne i właściwe korzystanie z tak wykonanej stacji telefonii komórkowej, wystarczyło do uznania, iż na tak opisane zamierzenie inwestycyjne inwestor powinien uzyskać pozwolenie na budowę, co - w ocenie Starosty [...] - znajdowało swoje potwierdzenie także w orzecznictwie sądowoadministracyjnym.