Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 17 maja 2018 r., sygn. II SA/Wr 112/18

Ochrona środowiska

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alicja Palus Sędziowie: Sędzia WSA Władysław Kulon (spr.) Sędzia WSA Anna Siedlecka Protokolant: specjalista Izabela Szczerbińska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 17 maja 2018 r. sprawy ze skargi Parafii R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie ustalenia dopuszczalnego poziomu hałasu emitowanego do środowiska z terenu kościoła oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Przystępując do orzekania, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu przyjął następujący stan faktyczny i prawny przedmiotowej sprawy wynikający z przedłożonych akt administracyjnych.

D. Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska skierował dnia 21 października 2013 r. do Prezydenta W. wystąpienie nr [...] wraz ze sprawozdaniem z kontroli poziomu dźwięku LAeqT emitowanym do środowiska podczas bicia dzwonów kościelnych w Parafii R.. Z przeprowadzonej kontroli wynikało, że w porze dziennej emisja kształtuje się na poziomie 66,7 dB.

Decyzją nr [...] z dnia [...] r. Prezydent W. na podstawie art. 115a ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2013 r. poz. 1232 z zm.), zwanej dalej "u. p. o. ś." oraz rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz. U. Nr 120, poz. 826 ze zm.) ustalił dla Parafii R. dopuszczalne poziomy hałasu emitowanego do środowiska z terenu kościoła na poziomie 50 dB w porze dziennej (od godziny 600 do 2200) oraz na poziomie 40 dB w porze nocnej (od godziny 2200 do 600). W uzasadnieniu faktycznym decyzji organ wskazał, że źródłem emitowanego z terenu parafii hałasu są trzy dzwony kościelne, bijące pół godziny przed każdą mszą, od poniedziałku do soboty dwa razy dziennie, w niedzielę pięć razy dziennie, przy czym czas jednokrotnego bicia dzwonów to trzy minuty. Najbliższa zabudowa mieszkaniowa podlegająca ochronie akustycznej zlokalizowana jest przy ul. P. w odległości około 10 m od obiektu emitującego hałas. Pomiar hałasu dokonany przez D. Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska dokonany dnia 13 października 2013 r. w godzinach 1030 - 1100 przed niedzielną mszą wykazał, że średni równoważny poziom dźwięku LAeq T emitowany do środowiska w punkcie pomiarowym podczas bicia dzwonów kościelnych kształtował się w porze dziennej na poziomie 66,7 dB. Zgodnie z normą PN-ISO 1996-2:1999/A:2002 dźwięk wytwarzany przez dzwony kościelne zaliczany jest do dźwięków o typowej impulsywności, zatem zgodnie z załącznikiem nr 7 rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 4 listopada 2008 r. w sprawie wymagań w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji oraz pomiarów ilości pobieranej wody (Dz. U. Nr 206, poz. 1291) w wyniku końcowym uwzględniono poprawkę impulsową w wysokości 3 dB. W uzasadnieniu prawnym decyzji organ wskazał, że zgodnie z art. 112 u.p.o.ś. ochrona przed hałasem polega na zapewnieniu jak najlepszego stanu akustycznego środowiska, w szczególności poprzez utrzymanie poziomu hałasu poniżej dopuszczalnego lub co najmniej na tym poziomie oraz zmniejszanie poziomu hałasu co najmniej do dopuszczalnego, gdy nie jest on dotrzymany. Stosowanie do art. 115a ust. 1 u. p. o. ś., w przypadku stwierdzenia przez organ ochrony środowiska, na podstawie pomiarów własnych, pomiarów dokonanych przez wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska lub pomiarów podmiotu obowiązanego do ich prowadzenia, że poza zakładem, w wyniku jego działalności, przekroczone są dopuszczalne poziomy hałasu, organ ten wydaje decyzję o dopuszczalnym poziomie hałasu; za przekroczenie dopuszczalnego poziomu hałasu uważa się przekroczenie wskaźnika hałasu LAeq D lub LAeq N. W decyzji tej określa się dopuszczalne poziomy hałasu poza zakładem przy zastosowaniu wskaźników hałasu LAeq D i LAeq N w odniesieniu do rodzajów terenów, o których mowa w art. 113 ust. 2 pkt 1, na które oddziałuje zakład (art. 115a ust. 3 u. p. o. ś.). Organ wskazał, że dzwony kościelne będące źródłem emisji, uruchamiane w sposób automatyczny, stanowią instalację w rozumieniu art. 3 pkt 6 u. p. o. ś. Obszar narażony na oddziaływanie dzwonów kościelnych nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zatem oceny rodzaju terenu organ dokonał na podstawie faktycznego zagospodarowania i wykorzystania tego i sąsiednich terenów (art. 115 u. p. o. ś.); natomiast, jeżeli może on być zaliczony do kilku rodzajów, o których mowa w art. 113 ust. 2 pkt 1, uznaje się, że dopuszczalne poziomy hałasu powinny być ustalone jak dla przeważającego rodzaju terenu (art. 114 ust. 2 u. p. o. ś.). W wyniku przeprowadzonych oględzin z dnia 2 grudnia 2013 r. organ ustalił, że teren poddany oddziaływaniu dzwonów w przeważającej mierze zajmuje zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna. Dopuszczalne poziomy hałasu dla terenu zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej wynoszą: 50 dB dla pory dnia (od 600 do 2200) i 40 dB dla pory nocy (od 2200 do 600), zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku. Wobec ustalenia przez organ, że w dniu przeprowadzenia pomiaru hałas emitowany z terenu Parafii R. przekraczał dopuszczalny poziom na terenach objętych ochroną prawną, stwierdził zaistnienie przesłanek wydania wyżej wymienionej decyzji.